Na środku krzyża umieszczony został “Christus patiens”, zaś na krańcach zostali przedstawieni: Matka Bosko Bolesna i św. Jan Ewangelista, świadkowie ukrzyżowania, wzory uczestnictwa w cierpieniach Chrystusa. Natomiast w czapie widzimy “Mandylion” ze świętym obliczem Jezusa, podtrzymywany i odbierający cześć dwóch aniołów. Drogocenna krew wypływa z ciała Chrystusa, aby odkupić ziemię i ludzi z grzechu, począwszy od pierwszego człowieka grzesznego – Adama, przedstawionego przez czaszkę u stóp krzyża.

W tylnej części krzyża, w środku znajduje się postać Jezusa Nauczyciela w otoczeniu świętych, którymi biskup Cognata się inspirował w swojej posłudze biskupiej i założeniu swojego zgromadzenia: św. Pawła apostoła, św. Jana Bosko i św. Franciszka Salezego. U stóp Jezusa widnieje dewiza biskupia bpa Cognaty: “Caritas Christi urget nos”. Na dole przedstawione jest niebieskie Jeruzalem. Tutaj właśnie umieszczono relikwię Krzyża świętego, którą podtrzymuje jeden z cherubinów.    

Na początku celebracji eucharystycznej, w której uczestniczyła matka generalna SOSC Graziella Benghini, ks. Gaetano Saccà, który przewodniczył, wyjaśnił, dlaczego została wykonana ta ikona krzyża.

W homilii ks. Pierluigi Cameroni, postulator generalny ds. kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej, powiedział: “Być prawdziwymi uczniami Jezusa oznacza przemierzyć drogę, która prowadzi pod prąd, aż do stania się ludźmi, którzy swoim życiem rzucają wyzwanie społeczeństwu; ludźmi, którzy denerwują. Bp Cognata jest jednym z uczniów Pana, który tak żył, by wypełnić swoje obowiązki względem Boga i innych. Po otrzymaniu wyroku, na mocy którego Święte Oficjum zabroniło mu pełnienia funkcji biskupich, bp  Cognata napisał do jednej ze swoich wiernych współpracownic, prof. Anny Vultaggio: ‘Przeżywamy ostatni akt Kalwarii: na Krzyżu Jezus dopełnił swojego cierpienia, a umierając wydawał się być pokonany, ale potem nastąpił triumf Zmartwychwstania. Nauczyciel dał mi przeżyć również ten ostatni akt, aby przyśpieszyć triumf swoich Oblatek, który będzie oznaczać również moje zmartwychwstanie... Tak więc, córko moja, przeżywamy pogrzeb! To godzina ostatniej próby, umiejmy znieść ją w milczeniu, powierzając się Sercu Jezusa... Zachowajmy siebie dla pracy i triumfu odniesionego w Imię Jezusa, znieśmy to wszystko i przezwyciężmy, ufając Mistrzowi... Nie chciejcie stawać w mojej obronie, sam Pan zadba o to’”.

Należy dodać, że biskup Cognata zakończył swoje ziemskie życie w Pellaro (Reggio Calabria), gdzie w 1933 r. powstało zgromadzenie SOSC, a więc odszedł w miejscu, gdzie w jakiś sposób wszystko się zaczęło.

• Title Title
•  

Tweet