Dyrektorium o Katechizacji jest dokumentem Stolicy Apostolskiej dla całego Kościoła. Skierowany jest przede wszystkim do biskupów, ale będzie pomocne zwłaszcza w zwykłej pracy ewangelizacyjnej kapłanów, diakonów, osób konsekrowanych i milionów katechetów.
Dokument, który został zaprezentowany w dniu wczorajszym, będący owocem szerokiej konsultacji w wymiarze międzynarodowym, jest trzecim tego typu od czasu Soboru Watykańskiego II; dwa poprzednie zaznaczyły ostatnie pięćdziesiąt lat historii katechizacji. Abp Fisichella wskazał na dwa specyficzne wymogi wdrożenia treści tego nowego Dyrektorium: wielkie wyzwanie związane z kulturą cyfrową, a następnie, na poziomie bardziej teologicznym i eklezjalnym, – na konieczność kontynuacji procesów synodalnych, które zostały podjęte przez Kościół w czasie ostatnich 15 lat.
Następnie arcybiskup podkreślił, że to Dyrektorium posłuży wsparciu “katechezy kerygmatycznej”, w której “sercem katechezy jest zgłoszenie osoby Jezusa Chrystusa, która przekracza ograniczenia czasu i przestrzeni, aby zaprezentować sie każdemu pokoleniu jako nowość, która ofiaruje się po to, aby człowiek osiągnął sens życia” .
Tak więc to Dyrektorium obejmuje różne kwestie, które nie czynią nic innego, jak tylko odsyłają do głównego celu: “ma na celu osiągnięcie poznania miłości chrześcijańskiej, która prowadzi tych, którzy ją przyjęli, do stania się uczniami-ewangelizatorami”.
Pewne novum, by podać tu jeden z przykładów, stanowi więź, jaka zachodzi między ewangelizacją i katechumenatem w różnych formach: chce się w ten sposób ułatwić to “nawrócenie duszpasterskie”, które chce uwalnić katechezę z tych więzów, które uniemożliwiają jej skuteczność, jakim jest np. “schemat szkolny”, zgodnie z którym często prowadzona jest katecheza.
Dalej, kładzie się akcent na znaczenie formacji katechetów w “via pulchritudinis” (droga piękna), która jest wskazana jako jedno ze “źródeł” katechezy.
Innym wymiarem, który Dyrektorium uwypukla, jest utrzymywanie w jedności tajemnicy wiary, “jakkolwiek wyartykułowana by ona nie była na różnych etapach swojej ekspresji” (teologia, liturgia, miłość).
Nowe Dyrektorium prezentuje zatem katechezę karygmatyczną, która “znajduje swój mocny punkt w spotkaniu... ponieważ “zbyt długo katecheza skupiała się na zaangażowaniu w przedstawienie zawartości wiary oraz w to, jaką pedagogiką posłużyć się w tym przedstawianiu, pomijając niestety moment najbardziej decydujący, jakim jest sam akt wybrania wiary i udzielenia własnej zgody na ten wybór”. Katecheza, która daje pierwszeństwo kerygmatowi, podkreśla przede wszystkim, że wybór wiary jest “jest aktem wolności, ponieważ dokonujący go człowiek odkrywa najpierw, że jest kochanym”.
