X Następca Księdza Bosko podkreślił, że wartości, jakie przywołał papież to “postawy życiowe”, które prowadzą osoby konsekrowane do doświadczenia ubóstwa, które nie jest teoretyczne, ale praktyczne. Podobnie jak życie konsekrowane oznacza często obecność na granicznych obszarach Kościoła, na peryferiach najuboższych i najbardziej marginalnych naszej planety, stanowiąc wezwanie do dotknięcia ciała Chrystusa w pokornych, ubogich i chorych oraz pełne oparcie na logice Ewangelii i Opatrzności Bożej.
Po przytoczeniu pewnych przykładów z tradycji Ojców Kościoła – które zostały zacytowane nie “dla próżnej erudycji, ale dlatego, że stanowią głos i wyraz sumienia, które nie możemy zaniedbywać, jak to stwierdził ks. Á.F. Artime – mówca skupił się na wskazaniach zawartych w dokumencie dotyczącym zarządzania dobrami, który został wydany w 2014 roku przez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
Następnie Przełożony Generalny podzielił się pewnymi refleksjami w tym względzie, proponując dyskusję nad nimi na forum zgromadzenia. Po słowach: “uważam, że można powiedzieć w sensie ogólnym, że jako zakonnicy i zakonnice na poziomie osobistym żyjemy w sposób prosty i umiarkowany”, zachęcił przełożonych do zastanowienia się, w jaki sposób zamienić na konkret odnowioną śmiałość i ewangeliczne proroctwo także w sferze zarządzania dziełami.
Centralne miejsce najbardziej zasadniczych elementów własnego charyzmatu, “np. młodzieży w przypadku salezjanów” – stwierdził ks. Á.F. Artime, nie może być nigdy oderwane od zatroskania związanego z zarządzaniem administracyjnym. Należy tutaj podjąć odpowiednie działania w celu propagowania kultury monitoringu i przejrzystości, zadbać o odpowiednie przygotowanie ekonomów, oprzeć się na kompetencji i profesjonalności zaufanych osób świeckich... Trzeba odwołać się do tych wszystkich elementów, które są w stanie oddalić “pokusę władzy” i na nowo postawić na wymiar radykalnego proroctwa, charakterystycznego dla życia konsekrowanego.
