Ks. Bivan R. Mukhim SDB
Po słowach powitania, jakie skierował przełożony inspektorii Guwahati, ks. Thomas Vattathara, prof. Dutta wspominał dni spędzone w salezjańskiej szkole w Liluah, zachęcając dyrektorów do pielęgnowania w uczniach “zasad prawa” oraz “zainteresowania tymi, którzy nas otaczają, i ich potrzebami”.
W sobotę 5 listopada zabrał głos ks. Attard, który mówił na temat “Wychowanie salezjańskie: przygotowanie globalnego obywatela w stylu Księdza Bosko”, poruszając takie kwestie, jak profil szkoły salezjańskiej, salezjańskiego dyrektora, nauczyciela i ucznia.
“W moim doświadczeniu ostatnich lat, zastanawiając się wspólnie z wieloma salezjanami i świeckimi współpracownikami nad systemem prewencyjnym i jego zastosowaniem, zauważyłem dwie rzeczy: przede wszystkim to, że wielu z nas jest przyzwyczajonych do spoglądania na system prewencyjny najzwyczajniej jak na pewną technikę, którą należy zastosować w wychowaniu uczniów, a po drugie, że należy koniecznie zwracać uwagę na wierne stosowanie systemu prewencyjnego, tym bardziej, gdy pojawiają się pewne zakusy stosowania systemu represyjnego”.
Dodał również, że salezjańska “podróż wychowawcza” nie jest odbywana w pojedynkę, ale wspólnie, dzieląc skoordynowany projekt, na który składają się różne procesy, i który jest wynikiem wspólnego poszukiwania, odkrywania i dzielenia się darami wszystkich.
https://www.infoans.org/pl/component/k2/item/2088#sigProId26aa9fb792
Ze swojej strony abp Menamparampil stwierdził: “Ksiądz Bosko wyprzedził swoje czasy, kiedy wprowadził swój system wychowawczy opierający się na rozumie, religii i dobroci. Większość osób chce wyrazić w lepszy sposób swoją odpowiedzialność społeczną, kiedy piętnują zło w społeczeństwie. Ale stosując takie podejście, bardzo łatwo przybiera się ton pewnego absolutyzmu, podczas gdy tym, co się naprawdę liczy, jest uczynić wszystko, co możliwe, by znaleźć rozwiązanie danej sytuacji. I na tym polega styl Księdza Bosko”.
Na zakończenie tych dni konferencji, kiedy to przewidziana była także wizyta w Królestwie Bhutanu, uczestnicy zobowiązali się do dalszego zaangażowania w edukację młodzieży, zwłaszcza tej z obszarów wiejskich i marginalizowanych.
