Obrady rozpoczęły się w dniu 31 października po południu odczytaniem przesłań, jakie przekazali: Przełożony Generalny ks. Ángel Fernández Artime, Przełożona Generalna CMW – s. Yvonne Reungoat, a także pozdrowień, jakie skierowali ks. inspektor Jozef Ižold i siostra inspektorka Monika Skalová, a także – Odpowiedzialna Generalna Ochotniczek Księdza Bosko (VDB) – Olga K.
Po konferencji “Historyczno-kościelny kontekst Słowacji w okresie po I wojnie światowej do 1990 r.”, którą 50 uczestników Seminarium zostało niejako wprowadzonych na ziemię, która ich gościła – co jeszcze dobitniej podkreśliło świadectwo konsekracji przeżytej w tamtych latach w ukryciu – obrady rozpoczęły się wystąpieniem prezesa ACSSA – ks. Francesco Motto, który przedstawił cele seminarium, metodę oraz kryteria wyboru postaci, z pominięciem tych, którym już została poświęcona spora literatura, a także – przełożonych generalnych, matek generalnych i ich radców, którzy byli przedmiotem poprzednich obrad.
34 wystąpienia, jakie miały miejsce, ukazały, że na przestrzeni historii posłannictwo salezjańskie było wyrażane w “oryginalny”, “typowy” i “szczególny” sposób w życiu konkretnych zakonników i zakonnic. Ci, żyjąc w różnych kontekstach politycznych i edukacyjnych, byli w stanie dać z siebie to, co najlepsze, spełniając różne role w Zgromadzeniu: jako inspektorzy, dyrektorzy, animatorzy oratorium, animatorzy powołaniowi, twórcy teatru, muzyki, pisarze, nauczyciele, asystenci, misjonarze, biskupi...
Jeśli “w przeszłości mieści się ziarno teraźniejszości, które dobrze znamy, a także ziarno przyszłości, którą musimy świadomie budować z wiernością i kreatywnością” – jak napisał Przełożony Generalny w swoim przesłaniu do uczestników Seminarium – sylwetki niektórych “wybitnych” postaci z przeszłości, przedstawionych w czasie tego Seminarium, mogą pomóc odkryć “profil salezjanina dla współczesnej młodzieży”, jak tego żąda 28 Kapituła Generalna.
Więcej informacji i teksty prelekcji znajdziemy na stronie ACSSA Europa.