Ten rozpoczął sie słowami powitania dziekana Wydziału Teologicznego, ks. Antonio Escudero. Następnie moderator spotkania, prof. Marcello Scarpa, udzielił głosu ks. Salvatore Currò, dyrektorowi Instytutu Teologii Pastoralnej, który omawiając kwestię “nawrócenia duszpasterskiego”, wskazał na główny klucz odnowy w Kościele, który powinien znaleźć się w centrum debaty. Na początku wiary chrześcijańskiej, jak to podkreślał Benedykt XVI, znajduje się właśnie wydarzenie-spotkanie z Osobą – Jezusem.
Potem ks. Gustavo Cavagnari, wykładowca teologii pastoralnej, zaznaczył, że Evangelii Gaudium kieruje naszą uwagę na duszpasterstwo młodzieżowe włączające, które obejmuje osoby dorosłe z pewnym doświadczeniem; które współpracuje z innymi instytucjami edukacyjnymi; które dociera do wszystkich ludzi młodych w ich środowiskach i kontekstach, także i przede wszystkim pozakościelnych.
Następnie ks. Rossano Sala, redaktor naczelny Note di Pastorale Giovanile, sekretarz specjalny Synodu Biskupów poświęconego młodzieży i profesor zwyczajny teologii pastoralnej UPS, omówił synodalną wizję duszpasterstwa, które ewangelizuje poprzez przyciąganie i świadectwo wspólnotowe. Marzeniem Papieża, związanym z duszpasterstwem młodzieżowym trzeciego tysiąclecia, jak zaznaczył ks. Sala, jest, aby stało się ono prawdziwą szkołą komunii, zdolną do zaoferowania doświadczeń, które określą czas przeznaczony na dojrzewanie dorosłego życia chrześcijańskiego w perspektywie „rozeznawania powołania ”(DK 161).
Pytania, jakie zadawały osoby zainteresowane, pozwoliły na jeszcze głębszą refleksję. Prof. Currò przypomniał o wezwaniu Synodu do pielęgnowania pragnienia, które pozwoli dotrzeć do wszystkich młodych ludzi, kroczyć z nimi, towarzyszyć im. Wskazał również na perspektywę Laudato si' i Fratelli tutti, gdzie definitywnie odrzuca się „jednostronny” styl ewangelizacji, opowiadając się za ewangelizacją, w której, wzrastając razem w człowieczeństwie, stajemy się bardziej chrześcijanami.
Zaś ks. Cavagnari przypomniał, że każde działanie musi uwzględniać określony kontekst, w którym jest ono realizowane ze szczególną uwagą duszpasterską.
Na koniec ks. Sala zaproponował trzy drogi odnowy:
- na poziomie duszpasterkim: podjąć poważną pracę, czyniąc to z głębią myśli i odwagą, na rzecz DM w kluczu powołaniowym (por. DK 138-143);
- na poziomie wspólnotowym: wejść w pewien rytm rozeznania, przyjmując, że na pytanie “Co powinniśmy zrobić?” nie ma gotowej odpowiedzi, ale jest sposób (rozpoznać, zinterpretować, wybrać);
- z puntku widzenia akademickiego: przejść od pokusy rywalizacji i klerykalizmu do stylu synodalności.
Po dalszej debacie, pytaniach i odpowiedziach, które dodatkowo poszerzyły horyzonty widzenia uczestników, prof. Alberto Martelli, profesor teologii wychowania w „IUSTO” i doradca wydawniczy „ElleDiCi”, odnosząc się do tego panelu dyskusyjnego, wskazał na takie elementy, jak wierność rzeczywistości, dbałość o tożsamość kościelną, ponowne odkrycie bieguna antropologicznego (powołanie, oddanie, cielesność, spotkanie), proponując nowe ścieżki pracy w tym względzie.
