Pochodzenie uczestników seminariów było bardzo zróżnicowane. Oprócz Włoch ci łączyli się z takich krajów, jak Argentyna, Brazylia Kanada, Chile, Kongo, Chorwacja, Francja, Niemcy, Japonia, Indie, Litwa Makau, Meksyk, Mozambik, Paragwaj, Peru, Polska, Portugalia, Rumunia, Hiszpania, USA, Słowenia, Ukraina, Wietnam.
Pierwsze seminarium odbyło się 27 stycznia, a prowadził je ks. Ubaldo Montisci, dyrektor Instytutu Katechetyki. To przewidywało dwie prelekcje: włoskiego teologa pastoralisty ks. Gianniego Colzaniego nt. “Ewangelizacja i Kościoły misyjne w ‘Dyrektorium o katechizacji’” (2020)” i hiszpańskiego katechety ks. Miguela Lópeza Vareli nt. “Relacja między Dyrektorium o katechizacji i duszpasterską myślą Papieża Franciszka”. Po obu prelekcjach wypowiadali się uczestnicy spotkania.
Drugie seminarium, które prowadził ks. Giuseppe Ruta, odbyło się 25 lutego. Prelekcje wygłosili: katecheta z Malty, ks. Carl Mario Sultana – “Relacja między pierwszym głoszeniem a katechezą typy kerygmatycznego” oraz teolog liturgii – siostra Elena Massimi CMW – “Inspiracja katechumenalna i mistagogiczna nowego Dyrektorium”. Równie stymulujące i ubogacające były materiały, jakie były do dyspozycji wszystkich uczestników.
Na koniec wyznaczono datę trzeciego seminarium, które odbędzie się 25 marca, a będzie je prowadzić młody katecheta z Indii, ks. Christy Lourdunathan; to będzie dotyczyć rozeznania dotyczącego przyjęcia nowego Dyrektorium na świecie. Ma się nadzieję, że na tym trzecim etapie możliwe będzie przedstawienie ogólnej panoramy katechezy w różnych częściach świata, w różnych kontekstach kontynentalnych i narodowych. Pięciu ekspertów, którzy pozostają ze sobą w kontakcie, po jednym z każdego kontynentu, dołączy do pozostałych uczestników, którzy będą mogli wnieść swój wkład w ramach wspólnej pracy.
W służbie Kościołowi i zgodnie z duchem Konstytucji salezjańskich (por. Art. 34), Instytut Katechetyki z Rzymu nie przestaje wnosić swój wkład w refleksję oraz promowanie nowej katechezy i odnowionej ewangelizacji ludów, wspólnot, mężczyzn i kobiet współczesnych czasów, czyniąc to z naturalnym i przyjaznym uprzywilejowaniem nowych pokoleń.