Genua, Włochy – wrzesień 2024 - Od 29 sierpnia do 6 września 26 salezjanów, pochodzących z całego świata, a obecnie przebywających we Włoszech w ramach formacji, przeżyło kilka dni pielgrzymki w ramach przygotowań do profesji wieczystej. Na Valsalice prosili o wierność, która dojrzewa w okresie formacji; w San Benigno, miejscu Snu o Dziesięciu Diamentach, prosili o wierność, która jest radykalna; w Caselle prosili o wierność na wzór księdza Rua, który został tam wyświęcony; w Varazze - o wierność w czasach próby i kryzysu; w Alassio - o wierność, która spogląda w przyszłość, tam, gdzie narodziły się inspektorie; w Genui - o wierność charyzmatowi misyjnemu, dziedzictwu synów Księdza Bosko.

Castelnuovo Don Bosco, Włochy – wrzesień 2024 – W dniu 8 września, w Bazylice św. Jana Bosko na Colle Don Bosco, 11 salezjańskich nowicjuszy z Chorwacji, Niemiec, Hiszpanii, Polski i Włoch złożyło swoje pierwsze śluby zakonne. Ks. Juan Carlos Pérez Godoy, radca regionu Śródziemnomorskiego, który przewodniczył uroczystości, przywołał w homilii początek wspaniałego filmu Castellaniego z 1988 roku. W pierwszych scenach starszy już wiekiem Ksiądz Bosko opowiada, kiedy jako bardzo młody linoskoczek, właśnie tutaj, na łąkach Becchi, chodził po linie: „Patrzeć prosto przed siebie, nie zatrzymywać się, nie patrzeć w jedną ani w drugą stronę... ani na pustkę pod stopami, patrzeć prosto przed siebie, mając wzrok skierowany na Pana”. Na tym polega istota salezjańskiego życia konsekrowanego: utkwić wzrok i złożyć serce w Jezusie, przezwyciężyć wszelki lęk i być całkowicie w służbie młodzieży, gdzie i jak chce Pan, czyniąc to bez zastrzeżeń. W centrum celebracji była obecność i działanie Boga oraz myśl i modlitwa za ubogą młodzież, dla której 11 młodych salezjanów będzie się starało, odnawiając każdego dnia swoje „tak” dla Pana, poświęcać swoje życie. W celebracji uczestniczyli członkowie rodzin nowicjuszy, liczni salezjanie i młodzież. Po wyjeździe nowicjuszy nowicjacki dom na Colle Don Bosco żyje nadal, dzięki Bogu, za sprawą kolejnych nowicjuszy, którzy rozpoczęli tutaj swoją formację w dniu 6 września.

Zaledwie kilka dni temu, 8 września, obchodzony był Światowy Dzień Umiejętności Czytania, który podkreśla m.in. ten alarmujący fakt: ponad 765 milionów ludzi na świecie nie umie czytać i pisać.

(ANS – Ivato) – W dniach od 4 do 9 września radca generalny ds. misji, ks. Alfred Maravilla, przebywał z wizytą animacji w wizytatorii Madagaskaru pw. Maryi Niepokalanej (MDG). W ramach tej wizyty, którą odbywał w towarzystwie przełożonego okręgu, ks. Innocentego Bizimany, spotkał się z prenowicjuszami, nowicjuszami i salezjanami z domu inspektorialnego, którzy w tym czasie przybyli tam z racji złożenia pierwszych ślubów zakonnych. Odbył również spotkanie z nowicjuszkami córek Maryi Wspomożycielki i przemówił do młodzieży z Oratorium w Ivato. Odwiedził także pomieszczenia “Radio Don Bosco”, z którego pracą mógł się zapoznać, udzielając również wywiadu. 

Kraków, Polska – wrzesień 2024 – Od 9 do 31 sierpnia, w Galerii „Stacja Badawcza OUTSIDER Art” w Krakowie prezentowana była Wystawa Ekslibrisów Ks. Ignacego Ryndzionka, salezjanina z Inspektorii Krakowskiej (PLS). Jej organizatorem było Stowarzyszenie “Psychiatria i Sztuka im. dr. Andrzeja Kowala”, którego Prezes, P. Prof. Grażyna Borowik, tak pisze m.in. o Autorze i jego dziełach w okolicznościowej pozycji, która ukazała się z okazji tej wystawy: “Ksiądz Ignacy Ryndzionek (ur. w 1932 r.) jest plastykiem amatorem. Powołanie salezjańskie sprzyjało jego zainteresowaniom artystycznym – dekoracje kościelne i teatralne, projektowanie mebli kościelnych. Uczył się od salezjanów koadiutorów – Jana Kajzera i Ludwika Mocarskiego, absolwentów wyższych szkół plastycznych... Jest klasycznym przykładem autodydakty, ucznia i nauczyciela w jednej osobie, którego życiowe losy zmuszały do ciągłego rozwoju artystycznego. Mimo, że nie ma zinstytucjonalizowanego wykształcenia plastycznego, korzystał z fachowych rad dyplomowanych artystów, uczęszczał na specjalistyczne kursy, należał do grupy twórczej “RYS”, jednak prawdziwą szkołą artystycznego rozwoju były dla tego utalentowanego człowieka niezliczone realizacje w zakresie wystroju kościołów, oprawy plastyczne z okazji rozmaitych świąt i uroczystości, wreszcie praca plastyka w poligrafii salezjańskiej – projektowanie i wykonywanie druków okolicznościowych, zaproszeń, plakatów. Obok wszystkich aktywności wynikających z służby dla Kościoła, z prawdziwym entuzjazmem, bez względu na pełne ograniczeń okoliczności realizował i nadal realizuje swą ulubioną formę graficzną – ekslibris. Ksiądz salezjanin pochyla się nad graficznymi matrycami i z benedyktyńską cierpliwością wycina pełne zaangażowania, misterne, finezyjne, zniusansowane walorowo, solidne warsztatowo motywy, osobiste wypowiedzi obfitujące w bogactwo języka symboli i metafor. Dedykowane przyjaciołom, znajomym, ale również rozmaitym instytucjom, organizacjom, bibliotekom, zawsze posiadają swego adresata. Te setki ekslibrisów ks. Ignacego Ryndzionka mieszczą się w kanonie znaków klasycznych. Odnajdujemy stylizowane wizerunki świętych, motywy roślinne, zwierzęce, formy architektoniczne, symbole patriotyczne... Wiele ekslibrisów potraktowanych jest humorystycznie w formie łamigłówek i słownych gier, w nawiązaniu do indywidualnych cech, bądź upodobań osoby obdarowywanej. Te niewielkie rozmiarami ryciny ukazują nam autora jako wnikliwego, empatycznego obserwatora drugiego-bliskiego człowieka, niepowtarzalnego i wyjątkowego”.

Ibolo-Obosi, Nigeria – wrzesień 2024 - Salezjański Ruch Młodzieżowy (MGS) Inspektorii Afryki-Nigerii-Nigru (ANN) zakończył swoją działalność w tym roku Kongresem, który odbył się w dniach od 5 do 8 września w domu wspólnoty św. Jana Bosko w Ibolo-Obosi. Ten skupił się na temacie Wiązanki Przełożonego Generalnego na rok obecny: „Senk, który rodzi marzenia. Serce, które przemienia wilki w baranki”, gormadząc młodych ludzi ze wszystkich placówek salezjańskich inspektorii ANN. Kongres oficjalnie rozpoczął się w piątek 6 września uroczystą Mszą św., której przewodniczył abp Emmanuel Onunkwo. W swojej homilii wezwał młodych ludzi do podejścia z godnoścą do ciężkiej pracy i oparcia się pokusie szybkiego bogactwa, a także wyraził radość z obecności tak licznych młodych ludzi w jego archidiecezji. Program Kongresu MGS był bogaty, obejmował codzienną Mszę św., Jutrznię, Nieszpory i różne modlitwy, w tym „drogę Emaus”, zachęcając młodzież do dzielenia się doświadczeniem między sobą. Miały także miejsce różne występy, promując kreatywność ludzi młodych, które były swoistą interpretacją przez nich tematu Wiązanki 2024, co czynili poprzez muzykę, poezję i teatr. Spotkanie zakończyło się w niedzielę Eucharystią, której przewodniczył inspektorialny delegat ds. młodzieży, ks. James Ailen. Kongres MGS to kluczowa platforma, jaką proponują salezjanie z inspektorii ANN swojej młodzieży w kontekście ich rozwoju duchowego, kreatywności i potencjału związanego z prowadzeniem grup młodzieżowych (leadership).