“Zmniejszyła się widoczność i wiarygodność naszego życia konsekrowanego: jest to słaba strona, a także stałe wyzwanie, któremu stawiamy czoło z wiarą i odwagą. Ponad 400 nowicjuszy, którzy każdego roku rozpoczynają swoje salezjańskie życie, są dla nas darem, potwierdzając, że nasze Zgromadzenie nie zatraciło swojej wierności” – powiedział Przełożony Generalny.
Trzeba stwierdzić, że zadania, jakie wyznaczyła 27. Kapituła Generalna w swoich końcowych zaleceniach (bardziej należeć do Boga, do współbraci, do młodzieży) są zadaniami, które zostały podjęte i miały swoją drogę realizacji.
Zgromadzenie nie przestaje był zgromadzeniem misyjnym w wielu kontekstach swojej obecności: tam, gdzie chrześcijanie stanowią mniejszość, np. w środowiskach islamskich czy buddyjskich, czy innych, gdzie jego obecność jest już utrwalona, jak chociażby na ziemi amazońskiej; jest tam 47 wspólnot i 245 współbraci salezjanów. I to misyjne powołanie będzie nadal wzrastać dzięki solidarności między inspektoriami i wymianie współbraci.
“Jako salezjanie jesteśmy nadal wychowawcami i ewangelizatorami młodzieży”: stawiamy na uprzywilejowanym miejscu ewangelizację, większą uwagę skupiamy na towarzyszeniu, włączamy więcej rodzin.
“Jako Zgromadzenie czujemy się aktywną częścią w Kościele, w jedności z Papieżem Franciszkiem, zawsze gotowi do przyjęcia jego wskazań, jako to potwierdzają ostatnie Synody poświęcone rodzinie i młodzieży”.
Różnorodne i wielopłaszczyznowe jest nasze zaangażowanie w kontekście zjawiska migracji oraz uchodźców i migrantów.
To wszystko nabiera coraz większej konsystencji, ponieważ salezjanie w coraz większym stopniu animują wspólnoty wychowawcze wraz ze świeckimi i innymi członkami Rodziny Salezjańskiej.
Nie brak jest wyzwań i apeli.
Przede wszystkim te dotyczą formacji, gdzie zachodzi zwłaszcza potrzeba wzmocnienia salezjańskiej tożsamości charyzmatycznej w okresie formacji początkowej, nie zapominając o wszystkich latach życia.
Ciągle trzeba odpowiadać na apel ludzi młodych, którzy domagają się przede wszystkim obecności i towarzyszenia: “Przebywajcie drogę z nami, potrzebujemy waszej obecności” – przypomniał w swoim wystąpieniu.
Trzeba nadal towarzyszyć tym, którzy wypełniają zadania związane z zarządzaniem, zwłaszcza – inspektorom i ich wikariuszom.
Przełożony Generalny zachęcił do dalszej wierności po momentach, które były trudne i bolesne, stwierdzając, że teraz Zgromadzenie jest bardziej oczyszczone, wzmocnione i pogodne.
Jest Zgromadzeniem, które stale wzrasta w solidarności ekonomicznej, zwłaszcza w odniesieniu do wielu sytuacji, które łączą się z potrzebami codziennego życia i kosztami na pokrycie formacji i kształcenia. Nie brakuje w tym względzie pomocy Opatrzności i licznych dobroczyńców.
Najuboższa młodzież, dzielenie posłannictwa ze świeckimi, aktywna obecność w rzeczywistości cyfrowej – to wyzwania, które będą przedmiotem obrad KG28.
To studium będzie kontynuowane w najbliższych dniach obrad, na które złożą się: refleksja, modlitwa i spotkania w grupach regionalnych.
