“Missioni Don Bosco” to jeden z największych dobroczyńców inspektorii; od wielu dziesięcioleci ta Prokura wspiera edukację i rozwój setek ubogich dzieci w Indiach.
W pierwszym dniu wizyty pan Giampietro Pettenon, salezjanin koadiutor, prezes “Missioni Don Bosco”, i towarzyszący mu koledzy, mieli okazję poznać Ośrodek Rozwoju Zasobów Ludzkich “Don Bosco” w Gagillapur. Powstał on w 2010 roku, aby zapewnić kształcenie zawodowe ubogiej młodzieży z miasta i regionu. W ostatnich dwóch latach ośrodek wyszkolił ponad 1200 ludzi młodych pochodzących z ubogich terenów wiejskich, którzy prawie w 100% znaleźli zatrudnienie.
W drugim dniu goście udali się do Ośrodka “Don Bosco Navajeevan” (DBNJ) w Visakhapatnam, aby zapoznać się z działalnością i programami informacyjnymi, jakie realizują duchowi synowie Księdza Bosko w największym mieście stanu Andhra Pradesh, gdzie znajduje się również jeden z największych portów we wschodnich Indiach.
Tam salezjanie prowadzą cztery kampusy: trzy z nich służy za sierocińce lub ośrodki dla młodzieży zagrożonej, a jeden funkcjonuje jako ośrodek kształcenia zawodowego dla ubogiej młodzieży.
Inne dzieła, które odwiedzili, to: “Beech Blossoms Bridge School”, która to szkoła przez ostatnich 12 lat zapewniła edukację 1500 dzieciom, które potem bez trudności dostały się do szkół publicznych, oraz – Ośrodek im. św. Michała w Guntur, do którego obecnie uczęszcza na kursy 200 ludzi młodych z rodzin z marginesu.
W drodze do Mangalagiri, gdzie odwiedzili lokalną salezjańską szkołę, goście zatrzymali się również w Vijayawada, gdzie zapoznali się z placówką dla małoletnich zagrożonych migrantów “Navajeevan Bala Bhavan”. Mowa tu o dziele, które zostało zapoczątkowane zaledwie dwa miesiące temu we współpracy z Instytutem Szkół Medycznych (AIIMS), a w którym przebywa obecnie 41 chłopców i dziewcząt poniżej 15. roku życia, wykorzystywanych w ciężkiej pracy jako dzieci.
W ostatnim dniu goście odwiedzili także szkołę “Don Bosco” w Wyram, do której uczęszcza ponad 300 uczniów pochodzących z ubogich terenów wiejskich, a która powstałe dzięki wsparciu “Missioni Don Bosco”.
W czasie końcowego spotkania z ks. inspektorem pan Pettenon wyraził swoje zadowolenie z powodu poznania ducha i charyzmatu Księdza Bosko w tej inspektorii, konstatując, że są one tutaj bardzo żywotne. Potem zachęcił do pracy na rzecz uzyskania samowystarczalności ekonomicznej i wskazał na cztery najważniejsze obszary działań, gdy chodzi o salezjańską działalność społeczną: pożywienie, edukacja, woda i dobrostan kobiet.
