Zamiarem ks. Á.F. Artime jest ożywienie maryjnego wymiaru salezjańskiego powołania, łącząc to z rewizją przekonań stojących u jego podstaw i dokonując uważnej oceny naszego własnego – jako Salezjanów Księdza Bosko – nabożeństwa do Wspomożycielki. Niewątpliwie może to stanowić użyteczną sugestię dla całej Rodziny Salezjańskiej na świecie, a jednocześnie być sposobem uczynienia również dzisiaj aktualnym apelu, jaki skierował w swoim czasie ks. Egidio Viganò, który zachęcił do “zabrania Maryi do domu”.
Z tym pragnieniem, by coraz bardziej była goszczona w domu Maryja Wspomożycielka, łączy się zaproponowana refleksja, która dotyczy: salezjańskiego przylgnięcia do Eucharystii i Maryi Wspomożycielki na drodze, jaką przemierzyliśmy w ciągu tych 150 lat od założenia ADMA; ludowego charakteru salezjańskiego charyzmatu, który został przekazany w tym czasie jako skarb do zachowania oraz – drogi do przemierzenia, “od domu Wspomożycielki do naszych domów”.
W nawiązaniu do tegorocznej Wiązanki, trzeba przypomnieć, że nie istnieje droga w kierunku świętości bez Eucharystii. Eucharystia jest kluczem do radykalnego nawrócenia serca do miłowania Boga. Zawierzenie Maryi jest warunkiem życia łaską chrztu i wzrastania w niej na drodze wiary, z przekonaniem, że Ona weźmie nas “za rękę” i doprowadzi do spotkania ze swoim Synem Jezusem.
“Nabożeństwo do Maryi Wspomożycielki było rozumiane i krzewione przez Księdza Bosko właśnie w perspektywie pomocy i obrony wiary ludu Bożego, atakowanego przez ideologie, które wyzuwały życie z jego chrześcijańskiego sensu, i wiele elementów, które chciały zniszczyć wiarę i jedność Kościola zasadzającego się na solidnej skale wyznania wiary św. Piotra”. Zakładając ADMA Ksiądz Bosko chciał dostarczyć chrześcijańskiemu ludowi “itinerarium” uświęcenia i prostego apostolatu, dostępnego dla wszystkich, z zamiarem szerzenia i wzmocnienia wiary ludu, dowartościowując przy tym treści ludowej religijności.
Na koniec tak pisze Przełożony Generalny: “Dziękując za te 150 lat istnienia Stowarzyszenia Maryi Wspomożycielki, zobowiązujemy się do dalszej wierności charyzmatowi świętego założyciela naszej Rodziny Salezjańskiej, pozwalamy się prowadzić Duchowi Świętemu, odnawiając nasz zapał ewangelizacyjny i wychowawczy... Istota tego zapału ewangelizacyjnego tkwi w odnowie Stowarzysznia i zwróceniu szczególnej uwagi na rodziny i nowe pokolenia”.
Idąc tymi szlakami, pozostaniemy wierni drodze, którą przemierzył Ksiądz Bosko, w życiu którego nabożeństwo do Matki Bożej charakteryzowało i silnie znaczyło całą jego duchowość oraz jego działalność duszpasterską i wychowawczą.
Pełny tekst listu jest dostępny w językach angielskim, hiszpańskim, francuskim, włoskim i portugalskim.
