MB stanowią dla salezjanów kluczowe źródło wiedzy o Księdzu Bosko. W jego manuskryptach można odnaleźć jego słowa, jego pisma, dokumenty. Niewątpliwie teksty opracowane przez wielkich pisarzy, takich jak ks. Eugenio Ceria, salezjanin, nadają wiarygodności jego dziełom, które także dzisiaj nie przestają stanowić przedmiot studium.
A w jaki sposób zostały odnalezione te oryginalne teksty? Mówi o tym ks. Natale Vitali, radca regionu Ameryka Cono Sud: “W czasie wizytacji nadzwyczajnej w inspektorii Argentyny Południowej odwiedziłem dom w Fortín Mercedes, w którym przez wiele lat pracował ks. Juan Vecchi, VIII następca Księdza Bosko. Przy tym domu znajduje się Sanktuarium pod wezwaniem Maryi Wspomożycielki, w którym od wielu lat spoczywa ciało błogosławionego Zefiryna Namuncura. Ta placówka posiadała szkołę, dom rekolekcyjny i muzeum. Dzisiaj jest to dom salezjański bez wspólnoty zakonnej”.
I właśnie, zwiedzając bibliotekę domową, natrafiłem na ten ukryty skarb: XVII tom “Memorie Biografiche” pod red. ks. Ceria. Mowa tu o dwóch zeszytach, które autor podarował ks. Giuseppe Paroliniemu, salezjaninowi, urodzonemu w Lanzada, w prowincji Sondrio, we Włoszech, który w 1905 rok przebywał jako misjonarz w Patagonii. Na pierwszej stronie jeszcze można odczytać własnoręczną dedykację samego ks. Ceria: “Księdzu Paroliniemu: kiedy umrę, módlcie się za mnie”.
“Po rozmowie z ks. Francesco Motto, z Salezjańskiego Instytutu Historycznego – kontynuuje ks. Vitali – dowiedziałem się, że chodzi tu o oryginalne teksty, których nie ma w Centralnym Archiwum Salezjańskim w Rzymie. Archiwum w Bahia Blanca zrobił ich kopię, a ja przywiozłem oba zeszyty do Rzymu”.
Po śmierci autora pierwszych dziesięciu tomów MB, ks. Giovanniego Battisty Lemoyne, salezjanina, ówczesny przełożony generalny bł. Filip Rinaldi, zlecił kontynuowanie tego historyczno-chronologicznego dzieła ks. Ceria, pisarzowi “piszącemu w stylu świeżym i czytelnym” – jak to napisał ks. Lenti.
