ks. Rastislav Hamráček SDB

Pomysł, by umieścić wizerunek Księdza Bosko, założyciela Salezjanów, w kościele parafialnym, zrodził się w 2010 roku, ale nie od razu został urzeczywistniony. Dopiero po sześciu latach, salezjański proboszcz, ks. Marián Husár, powrócił do niego, rozszerzając o postać ks. Zemana, który przebywał i pracował w tym domu – domu inspektorialnym od 1939 r. – przez trzy lata, posługując jako kapelan.

“Pragniemy, aby ludzie się dowiedzieli, że w tym miejscu żył święty, święty, który pomimo szykan i prześladowań, nie załamał się i wytrwał w wierze, pomagał innym dopóki starczyło mu sił, pozostając wiernym Bogu i swojemu powołaniu. Tak oto, oprócz miejscowości Vajnory (gdzie się urodził – przyp. red.) teraz także to miejsce będzie miejscem, w którym będzie można odczuć dotyk świętego” – powiedział ks. Husár w czasie homilii.  

Oba wizerunki są dziełem malarza Cyrila Uhnáka. Po lewej jest przedstawiony Ksiądz Bosko, który błogosławi dzieło, które wyłania się z życiodajnej wody, i zwraca się do ks. Zemana, mówiąc “Kontynuuj je...”. Błogosławiony, przedstawiony na drugim wizerunku, czyni znak, że przyjmuje to zaproszenie, lewą ręką zachęcając naśladowców, by podążali dalej. 

Ten dyptyk, wysoki na 4 metry, i relikwie nie są jedynymi elementami, które współcześnie przypominają o przesłaniu, jakie pozostawił ten błogosławiony salezjanin ze Słowacji. Żywą pamiątką jest ks. Štefan Šilhár, z lokalnej wspólnoty salezjańskiej. Jako że był nastolatkiem, kiedy ks. Zeman organizował tajne wyjazdy salezjańskich kleryków za granicę, nie mógł wziąć w nich udział. Ale potem również udało mu się wyjechać z kraju i pielęgnować swoje salezjańskie powołanie. I dzisiaj jest wielkim czcicielem bł. Titusa Zemana.

Tweet