Handel ludźmi jest uważany za “współczesne niewolnictwo”. Termin “handel” w tym przypadku odnosi się do takich kontektów, jak handel ludźmi, prace przymusowe, wykorzystanie nieletnich, rekrutacja dzieci-żołnierzy, przedwczesne małżeństwa, żebranie, handel organami, wykorzystanie seksualne... Wspólnym wskaźnikiem, jaki łączy te wszystkie wykroczenia, to to, że są to różne formy wykorzystania.
Tysiące dzieci są ofiarami handlu ludźmi każdego roku na zachodnich wybrzeżach Afryki. Są one zazwyczaj sprzedawane przez ich własne rodziny za sumę około trzydziestu euro, które się mami zapewnieniem, że te dzieci spotka lepsze życie, a które w rzeczywistości zmusza się do pracy niewolniczej, często w samotności, z dala od rodziny i miejsca swojego pochodzenia, wykorzystuje seksualnie, a także – fizycznie i psychicznie. A poza tym, jeśli handel dotyczy dziewczyny, jest bardzo prawdopodobne, że zostanie ona dwukrotnie albo trzykrotnie bardziej wykorzystana i jako nieletnia skończy jako domowa niewolnica, będzie musieć pomagać w pracach gospodarczych rodzinie, a oprócz tego będzie wykorzystywana seksualnie.
“Niños esclavos. La puerta de atrás” #TheBackdoorProject przybliża pracę, jaką trzy hiszpańskie organizacje pozarządowe i intytucje zakonne, a wśród nich “Misiones Salesianas” ze swoimi ośrodkami w tym regionie, realizują, zapewniajac całościową opiekę tymczasową tym dzieciom i poszukując kontaktu z ich rodzinami, a także realizując programy resocjalizacji dla tych nieletnich, edukując ich i szkoląc zawodowo.
W ramach tego nowego projektu Ana Palacios opowiada historie życia ponad 50 zniewolonych dzieci, którym udało się ostatecznie znaleźć, otworzyć i przekroczyć owe “tylne drzwi”, by odzyskać swoje utracone dzieciństwo.
Projekt jest owocem trzech lat pracy, czterech podróży naukowych i pięciu miesięcy spędzonych w obozie dla tych dzieci – młodych bohaterów w takich państwach, jak Togo, Benin i Gabon. Było to możliwe dzięki wsparciu “Misiones Salesianas”, Sióstr Karmelitanek Miłości z Vedruna, Posłańców Pokoju i UNICEF.