Według raportu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR), pod koniec 2015 roku było 65,3 miliona osób na świecie, które uciekły przed wojną, prześladowaniem i przemocą, z których prawie połowa to nieletni: dzieci – najbardziej bezbronne i potrzebujące osoby.
Na całym świecie istnieje wiele ośrodków dla nieletnich migrantów i uchodźców. W Stambule, w Turcji, salezjanie od 20 lat przyjmują ponad tysiąc dzieci i młodzieży, którzy uciekli przed wojną w Iraku i Syrii. W Libanie salezjanie udzielili im schronienia w oratorium w El Houssoun. W Kenii czynią podobnie w wielkim obozie dla uchodźców w Kakumie. W Niemczech towarzyszą około 500 młodym uchodźcom, ma to miejsce przede wszystkim w Monachium i Norymberdze. Młodym uchodźcom pomaga się także w Tijuanie, w Meksyku, na granicy ze Stanami Zjednoczonymi. Podobnie jest we Włoszech, Hiszpanii, Austrii, Portugalii, na Malcie... i w wielu innych krajach, w których wspólnoty udzieliły schronienia rodzinom czy też dziesiątkom uchodźców, dbając także o ich integrację społeczno-zawodową.
By zapewnić każdemu nieletniemu migrantowi lub uchodźcy możliwie jeszcze lepszą opiekę „Don Bosco International”, organizacja, która reprezentuje salezjanów wobec instytucji europejskich, opracowała pewne wytyczne dla salezjańskiej pracy z nieletnimi migrantami i uchodźcami, które wymagają takich działań, jak:
- odpowiednie wsparcie nieletnich cudzoziemców pozostających bez opieki, wychodząc od traktowania ich jako osób, czyniąc to od pierwszego kontaktu z nimi, a także po przekroczeniu przez nich 18. roku życia;
- zaangażowanie na rzecz współpracy z innymi wykwalifikowanymi instytucjami;
- edukacja integralna;
- promocja godności ludzkiej nieletnich cudzoziemców bez opieki;
- integracja specyficzna poprzez odpowiednie struktury, które zapobiegną tworzeniu się „gett”;
- wsparcie w nauce języków;
- kursy ciągłego dokształcania dla tych, którzy współpracują z salezjanami pełniąc funkcje pedagogiczne.
Dla Rodziny Salezjańskiej nie ważna jest płeć, wyznanie, wykształcenie, pochodzenie, paszporty... Każdemu nieletniemu należą się odpowiednie prawa, jest on protagonistą swojej historii i stanowi centrum całego procesu wychowawczego. Jest nie tylko uważany za odbiorcę usług, ale osobę, która może wyrazić swoją opinię, która musi być wysłuchana i szanowana: Wystarczy, że jesteście młodzi, abym was bardzo kochał – mawiał Ksiądz Bosko.
Pełny tekst oświadczenia jest dostępny na stronie Don Bosco International.
