W swojej homilii ks. Jose Lorbeth mówił o powszechnym poszukiwaniu szczęścia, które często prowadzi ludzi do szukania spełnienia w bogactwie materialnym i osobistym sukcesie. Stwierdził przy tym, że tylko w Bogu można znaleźć prawdziwe szczęście: prawdę, której najlepszym wyrazem jest uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Świętując Wniebowzięcie Maryi do nieba, uświadamiamy sobie, że ostateczne szczęście czeka na nas w Bożej obecności, jako że jesteśmy wezwani do pełnego zjednoczenia z Bogiem na wieczność.

Słowa ks. Lorbetha zachęciły młodych ludzi do zastanowienia się nad naturą szczęścia i przemyślenia kwestii ulotnej satysfakcji, z jaką często łączą się światowe osiągnięcia. Odniósł się w tym kontekście do Igrzysk Olimpijskich, gdzie jedni z brązowych medalistów okazali się najszczęśliwszymi zwycięzcami, nie dlatego, że osiągnęli ten sukces, ale dlatego, że byli zadowoleni z tego, co osiągnęli. Z kolei srebrni medaliści, którzy byli tak blisko zdobycia złota, często byli zniesmaczeni i okazywali niezadowolenie. Ten przykład pokazał, że sukces materialny i zaszczyty nie gwarantują szczęścia; to można jedynie znaleźć w przyjęciu Bożego planu i dążeniu do spełniania Bożej woli.

Świadectwo jednego z uczestników jeszcze bardziej pozwoliło to rozumieć. Młody sportowiec opowiedział, jak jego początkowe dążenie do doskonałości sportowej, by sprostać oczekiwaniom ojca, przyniosło mu pewne szczęście. Jednak zaangażowanie w działalność kościelną i służbę innym młodym ludziom przynosi jeszcze większe spełnienie i, ostatecznie, ku jego zaskoczeniu, jego ojciec również podzielił tę radość z tego jego nowego duchowego odkrycia. Ta historia pokazuje, że prawdziwe szczęście zależy od  dostosowania własnego życia do Bożego planu, tak jak to zrobiła Maryja.

Wniebowzięcie Maryi to wielkie świadectwo radości i spełnienia, jakie wypływa z życia całkowicie poświęconego Bogu. Życie Maryi było nieustannym “tak” dla woli Bożej, stałym wyborem, w którym trwała pomimo trudności i niepewności. Jej wniebowzięcie, z ciałem i duszą, jest przywilejem przyznanym jej z powodu Jej niezachwianej wiary i całkowitej uległości wobec Bożego planu. Przypomina nam wszystkim, że niebo jest nagrodą dla tych, którzy wybierają Boga jako ostateczne źródło szczęścia. 

W kontekście Ofiarownia uczestnicy otrzymali symboliczne i znaczące zadanie do wypełnienia. Zostali poproszeni o zrobienie listy przeciwności i lęków, które uniemożliwiają im realizację marzeń i życie w pełni zgodne z wolą Bożą. Wszytko to zostało następnie  ofiarowane Jezusowi podczas Eucharystii, co było głębokim aktem zaufania i poddania woli Bożej. Stanowiło to zachętę dla wszystkich ludzi młodych, aby pozwolili Chrystusowi przemienić ich lęki, przeciwności i wątpliwości w wiarę, a wahania w odwagę.

Młodzi uczestnicy wyszli z tej Mszy św. z nową radością, zainspirowani przykładem Maryi, gotowi przyjąć Boży plan wzgledem ich życia. Uświadomili sobie na nowo, że prawdziwe i trwałe szczęście nie znajduje się w ulotnych sukcesach tego świata, ale w wiecznej radości, która pochodzi z życia w harmonii z wolą Bożą. Tak jak Maryja została wzięta do nieba, tak tym, którzy z całego serca podążają za Bogiem, obiecana jest radość życia wiecznego z Nim.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet