Mszę św. koncelebrowali także: Przełożony Generalny ks. Ángel Fernández Artime, postulator generalny ds. kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej ks. Pierluigi Cameroni; ks. Gabriel Romero, radca regionu Ameryka Cono Sud; ks. Manuel Cayo, przełożony inspektor Peru; ks. Ricardo Campoli z sektora komunikacji społecznej; a także inni salezjanie kapłani i inni księża.
Wśród wiernych znaleźli się także: ambasador Argentyny przy Stolicy Apostolskiej María Fernanda Silva; ambasador Ukrainy przy Stolicy Apostolskiej Andrij Jurasz; dziekan Grupy Latynoamerykańskiej i Karaibskiej przy Stolicy Apostolskiej i ambasador Salwadoru Manuel López; sekretarz ds. kultu Argentyny Guillermo Oliveri, a także bp Guillermo Karcher z Sekretariatu Stoli Apostolskiej.
W czasie Mszy św. argentyński kardynał podkreślił znaczenie dzisiejszej uroczystości, “sprzyjającej okazji, aby okazać Panu wdzięczność naszej argentyńskiej ojczyzny, Włoch i Zgromadzenia Salezjańskiego, ponieważ ten nasz brat, Artemide Zatti, został wczoraj wyniesiony do chwały ołtarzy przez papieża Franciszka. Artemide Zatti jest świętym!”.
Obejmując myślą wiernych zgromadzonych w kościele, stwierdził: “czujemy go blisko, ponieważ jego historia, przynajmniej na początku, jest podobna do historii wielu z nas, co również dotyczy rodziny papieża Franciszka i mojej”.
Następnie, przechodząc do szczegółów wczorajszej celebracji Mszy św. z obrzędem kanonizacji, zauważył pewne “godne podziwu zbiegi okoliczności, które Pan stawia na naszej drodze”, jak np. tę okoliczność, że Zatti, który wyemigrował z rodziną do Argentyny, został kanonizowany razem z apostołem migrantów, św. Giovannim Battistą Scalabrinim.
Dokonał też pewnego porównania między postacią trędowatego, uzdrowionego i wdzięcznego Samarytanina z Ewangelii na XXVIII Niedzielę Zwykłą a postacią Artemide Zattiego: “Papież Franciszek mówił o Zatti jako o żywym przykładzie wdzięczności, tej cnoty, którą przejawia uzdrowiony Samarytanin. Nasz nowy święty, gdy tylko został uzdrowiony z gruźlicy, którą zaraził się opiekując się cierpiącym na nią salezjaninem, złożył przyrzeczenie Maryi Wspomożycielce, że jeśli przeżyje, poświęci swoje życie chorym, i obietnicy tej dotrzymał do ostatniego dnia swojego istnienia (...). Zatti, zanim stał się uzdrowicielem, uznał siebie za osobę uzdrowioną”.
Pozostając przy Zattim, kardynał zaznaczył, że “racją jego istnienia było miłosierdzie”; że jego celem było “bycie odbiorcą opieki Boga, Ojca wszystkich, i stanie się znakiem Jego światła”, dając świadectwo “zdolnym rozbroić nawet najbardziej niewierzących”. Stąd też określił jego działanie jako “heroiczne w codziennym życiu, znaczone prawdziwą i zaraźliwą dobrocią, bezinteresowaną i dlatego owocną”.
“Gdybyśmy mieli wybrać symboliczny wizerunek Zattiego – dodał – uważam, że najwierniejszy byłby ten, który przedstawiałby Zattiego z rowerem, środkiem, którym udawał się do potrzebujących, biednych i bogatych, z torbą z lekarstwami w jednej ręce i różańcem w drugiej: mamy więc z jednej strony naukę ludzką z jej odkryciami, by wykorzenić choroby, a z drugiej błaganie syna kierowane do Ojca, by wyprosić każdą łaskę”. Oto synteza człowieka, zakonnika, świętego”.
A po przytoczeniu słów bpa Estebana Laxague, salezjanina, biskupa Viedmy – argentyńskiego miasta, w którym Zatti pełnił swoją dziesięcioletnią posługę – kard. Sandri zaznaczył, że postać Zattiego jest dziś wciąż żywa i obecna, zwracając się do nowego świętego z prośbą o wstawiennictwo za całą Argentynę, Zgromadzenie Salezjańskie, a zwłaszcza jego koadiutorów, za personel służby zdrowia, papieża i cały Kościół. “Niech jego wstawiennictwo inspiruje nas w wypełnianiu wymaganej od nas codziennej misji” – powiedział na koniec.
Na zakończenie Mszy św. ks. Campoli wręczył obecnym znamienitym gościom małe upominki w imieniu Przełożonego Generalnego: biografię Zattiego “Artemide Zatti, Salesiano Coadiutore. In bicicletta verso il cielo”, powstałą pod red. ks. Cameroniego; relikwię ex indumentis oraz książkę “Don Bosco a Roma”, będącą przewodnikiem po miejscach związanych ze Świętym Młodzieży w Wiecznym Mieście.
