Kwestie przedstawione przez ks. Garcíę Morcuende i refleksja, którą wszyscy podjęli, koncentrowały się najpierw na programie wychowawczo-duszpasterskim, a następnie na pewnych wskazaniach operacyjnych, które mają towarzyszyć procesowi opracowywania lokalnego Salezjańskiego Programu Wychowawczo-Duszpasterskiego  (SPWD), narzędzia służącego do ukierunkowania, prowadzenia, rozwoju i wsparcia Wspólnoty Wychowawczo-Duszpasterskiej (WWD).

Dni te pomogły zrozumieć potrzebę planowania wychowawczo-duszpasterskiego, przełamać nieufność, dostrzec pewne korzyści oraz zapoznać się z narzędziami, które są niezbędne do konkretnego opracowywania programu. Ks. García Morcuende gorąco zachęcał do pielęgnowania mentalności projektowej, czyli umiejętności myślenia i planowania w salezjańskim duszpasterstwie młodzieżowym. Podkreślił, że ta mentalność jest bardzo potrzebna z wielu powodów: aby uniknąć improwizacji, fragmentaryzacji i epizodyczności; aby mieć cele precyzyjne, konkretne, odpowiednio ukierunkowane, dające się zweryfikować; aby zrozumieć, skąd wychodzimy i do jakich celów musimy dążyć; aby wyznaczyć “itineraria”, które uwzględniają stopniowość w odniesieniu do młodych ludzi; aby zaoferować drogi, które w sposób integralny sprzyjają rozwojowi osób związanych z daną placówką salezjańską.

Metoda planowania duszpasterskiego musi spełniać pewne podstawowe kryteria: angażować całą WWD w stylu komunii i współodpowiedzialności; proponować postawy słuchania, konfrontacji i rozeznania; być uległym wobec kreatywności Ducha Świętego, ucząc się przekładać wspólną myśl na konkrety życia w każdej placówce salezjańskiej. Marzenia dotyczące pracy duszpasterskiej nie trwają wiecznie: albo dotykają ziemi i stają się projektami, albo pozostają w chmurach i stają się złudzeniami.

Sporządzenie lokalnego SPWD jest ważne i znaczące, ponieważ ten w sposób zasadniczy i zwięzły obejmuje nie tylko podstawy życia wspólnotowego konkretnej WWD, ale także jego kontekst historyczny, obecną sytuację oraz wybory i perspektywy, do których należy dążyć. Jest to więc swego rodzaju fotografia “w ruchu” poszczególnych WWD. 

Po tym wystąpieniu spotkanie było kontynuowane pracą w grupach w ramach każdego z domów.  

Poza omawianiem powyższych kwestii odbyła się również prezentacja wspólnego kursu formacyjnego salezjanów i świeckich, a także został przedstawiony Program Organiczny Inspektorii. Zastanawiano się nad propozycją towarzyszenia WWD ze strony Rad, a także omawiano niektóre kwestie dotyczące życia wspólnoty, które były poruszane w czasie spotkania dyrektorów z przełożonym inspektorii i jego Radą.  

• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet