Również w sobotę została odprawiona Msza św. w jego intencji w Narodowym Sanktuarium w Santiago de Chile. Śmiertelne szczątki biskupa zostaną złożone w krypcie biskupów w katedrze w Punta Arenas.
Jako salezjanin był proboszczem parafii w Punta Arenas przez 32 lata, od 1974 do 2006. Święcenia biskupie otrzymał z rąk kard. Raúla Silvy Henríqueza, również salezjanina, z którym łączyła go głęboka przyjaźń.
W swojej posłudze biskupiej wyróżniał się przede wszystkim szczególną wrażliwością i zaangażowaniem na rzecz obrony praw człowieka, zwłaszcza migrantów, uchodźców, braci na wygnaniu. To zaangażowanie na polu społecznym i duszpasterskim przyniosło mu wiele nagród i wyróżnień:
– Medal Dwustulecia przyznany przez Senat Republiki w 2011 roku za zaangażowanie na rzecz obrony Praw Człowieka;
– w 2009 roku został uhonorowany za wkład na rzecz pokoju w czasie konfliktu między Chile a Argentyną w 1978 roku;
– był laureatem Pokojowej Nagrody im. Jana XXIII przyznanej przez diecezję Punta Arenas w 2008 roku;
– otrzymał również nagrodę im. Kardynała Raúla Silvy Henríqueza w 2007 r. za jego oddanie ideałom zawartym w Deklaracji Zasad Katolickiego Uniwersytetu „Silva Henríquez”.
Urodził się 20 kwietnia 1935 r. w Santiago jako syn Osvaldo Gonzáleza Araya i Marty Morales Bascuñán. Wstąpił do Zgromadzenia Salezjańskiego w 1951 r., pierwsze śluby złożył 31 stycznia 1952 r., a święcenia kapłańskie przyjął w Turynie 11 lutego 1963 r. z rąk kardynała Maurilio Fossatiego.
W 2013 roku, obchodząc 50-lecia kapłaństwa, powiedział : „Czuję się bardzo blisko Chrystusa, który zaprosił mnie do łowienia ryb, zarzucania sieci w morze, zwłaszcza dzisiaj, co jest zawsze potrzebne. Niewątpliwie znakiem tego zaproszenia od Pana jest to, że zostałem mianowany biskupem w bardzo młodym wieku, mając 37 lat, co pozwoliło mi być pasterzem diecezji przez długi czas”.
Zanim został mianowany biskupem przez papieża Pawła VI, w prowincji chilijskiej pełnił funkcję rektora seminarium w Lo Cañas, mistrza nowicjatu, profesora na Katolickim Uniwersytecie w Chile i wikariusza przełożonego inspektorii, a także był wikariuszem biskupim ds. zakonnic w diecezji Santiago.
W 1974 r. jako biskup objął w posiadanie diecezję Punta Arenas, zastępując bpa Vladimiro Borica, który zmarł rok wcześniej. Uczestniczył w wizytach ad limina biskupów chilijskich w 1979, 1984, 1989, 1994 i 2002 roku.
W 1979 roku przewodniczył I Synodowi w Punta Arenas; brał udział w III Konferencji Generalnej Biskupów Ameryki Łacińskiej, która odbyła się w Puebla w 1979 r., oraz w Synodzie Biskupów w Rzymie w 1983 r. Pełnił również różne funkcje w Konferencji Episkopatu Chile.
Od 2006 roku przez wiele lat, pomimo pewnych problemów natury fizycznej, prowadził intensywną działalność duszpasterską we wspólnotach parafialnych Renca i Conchalí, a także wygłaszał konferencje, przemówienia i prelekcje, poprzez które wnosił swój wkład jako proboszcz i doktor teologii moralnej.
W 2015 roku, z okazji obchodów 80. urodzin, bp González Morales oświadczył: „Pan był dla mnie bardzo hojny. Sprawił, że przeżyłem chwile, powiedziałbym, chwile zmartwychwstania, ponieważ zawsze, od najmłodszych lat, znajdowałem się w trudnych sytuacjach w moim życiu jako zakonnik salezjanin, jako biskup czy w pracy z moimi braćmi na wygnaniu…”.
“Doświadczyłem bezpośrednio zmartwychwstania Pana w pragnieniu nadziei licznych osób...”.
„Zawsze była pomocna dla mnie bliskość kardynała Silvy i jego duchowość, pozwalająca mi odczuwać Pana tak bardzo blisko siebie, że mogłem go uczynić częścią mojego życia”.
Rodzina Salezjańska z Chile modli się o jego szczęście wieczne.
