Odsłonięcie pamiątkowego popiersia w ogrodzie Groty Sanktuarium chce być wyrazem hołdu ks. Maschio z okazji 25. rocznicy jego śmierci. Ponadto muzeum, ze stałą prezentacją przedmiotów związanych z ks. Maschio w jednym z budynków Sankatuarium, stanowi świadectwo jego pionierskiej działalności i relacji, jakie umiał zawiązać z dobroczyńcami i sympatykami salezjańskiego dzieła. Wśród wystawionych przedmiotów na tej wystawie znajdują się: maszyna do pisania, na której ks. Maschio zwykł pracować wiele godzin, utrzymując bliską korespondencję z licznymi osobami; naczynia liturgiczne (kielichy, cyborium itd.); używane przez niego paramenty liturgiczne; niektóre rzeczy osobiste; dobrze zachowane notatki z jego homilii; certyfikaty i świadectwa uznania, a także wiele nagród.

Ceremonię prowadził rektor Sanktuarium ks. D’Souza, który również sam nadzorował cały proces uroczystości upamiętniających 25-lecie “narodzin dla Nieba” ks. Maschio. Zaś siostra Vimala, ze zgromadzenia pobożnych uczennic Boskiego Mistrza, zajęła się realizacją popiersia, podczas gdy William Fernandes, przyjaciel salezjanów z Mumbaju od wielu lat i projektant – projektem całej wystawy i jej rozmieszczenia wewnątrz muzeum.

XXII Kapituła Inspektorialna stała się odpowiednią okazją ku temu, aby salezjanie z Mumbaju wyrazili wdzięczność Bogu za tego wielkodusznego i imponującego “architekta” salezjańskiej obecności na tej ziemi, pioniera wielu dzieł i placówek w stanach hinduskich, takich jak Maharashtra, Gujarat i Madhya Pradesh.

W czasie ceremonii ks. D’Souza odczytał przesłanie, jakie przesłał najstarszy dobroczyńca włoski księdza Maschio, Giovanni Bernasconi, który przypomniał o wieloletniej współpracy jego rodziny ze śp. salezjaninem misjonarzem.

Następnie ks. Silveira przypomniał,, że ks. Maschio był otwarty na spotkanie, słuchanie i rozeznanie, a więc na proces, do którego papież Franciszek zachęca wszystkich w kontekście Synodu poświęconego synodalności. I zauważył: “Jeśli tak Bóg zechce, być może jest to odsłonięcie Bożego planu zapoczątkowania procesu wyniesienia księdza Maschio do chwały ołtarzy, czego wielu pragnie”.

Natomiast biskup Barretto przywołał dewizę ks. Maschio: “dawać, dawać i jeszcze raz dawać”, którą on sam żył przez całe życie, docierając do ubogich najbardziej marginalizowanych z miasta Mumbaj”.  

Mark Fernandes zabrał potem głos w imieniu swojej rodziny Fernandes, która była głównym dobroczyńcą ks. Maschio przez ponad 70 lat. “Dzięki ks. Maschio Bóg obdarzył nas licznymi łaskami i mamy nadzieję, że ks. Maschio w dalszym ciągu spogląda na nas z wielką dobrocią” – stwierdził.

Ceremonia zakończyła się słowami podziekowania pod adresem współpracowników i artystów, którym w ciągu 60 dni udało się zrealizować to popiersie i przygotować stałą wystawę w muzeum.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet