Obaj salezjanie odwiedzili pięć możliwych miejsc, które zostały zaproponowane salezjanom, a także zapoznali się z prezentacjami i uwagami, jakie przedstawiły: ośrodek duszpasterski, sektor duszpasterstwa młodzieżowego i kler diecezji, by na ich bazie wspólnie rozeznać, jaki rodzaj dzieła i jakie miejsce byłyby najbardziej odpowiednie, gdy chodzi o zapoczątkowanie pracy w tej diecezji. Chcą w ten sposób odpowiedzieć na potrzebę Kościoła lokalnego w kontekscie salezjańskiego charyzmatu, kontynuując misję czynienia dobra przede wszystkim na rzecz dzieci i młodzieży.
Na zakończenie tej wizyty rozeznania ks. Boedi Soerjonoto i ks. Anggara Rarasta odbyli osobiste spotkanie z biskupem.
Zarówno biskup Hormat, jak i kler oraz miejscowa ludność, z którymi spotkali się salezjanie, dali wyraz swojej radości z powodu tego projektu i nie mogą doczekać się chwili, kiedy salezjanie tutaj przybędą, by rozpocząć swoją posługę duszpasterską, charytatywną, wychowawczą i ewangelizacyjną. Chodziłoby tu o pierwszą placówkę salezjańską na wyspie Flores, którą zamieszkują – w tym największym muzułmańskim kraju na świecie – w większości katolicy.
Salezjanie przybyli do Indonezji w 1985 roku, kiedy to pierwsi misjonarze dotarli na Filipiny. Ich praca okazała się owocna i dzisiaj wizytatoria Indonezji pw, św. Alojzego Versiglii (INA) liczy 64 salezjanów, z których 11 przebywa czasowo w innej inspektorii (wśród nich także wielu misjonarzy ad gentes).
Dzisiaj, na tym rozległym i zróżnicowanym archipelagu indonezyjskim, synowie Księdza Bosko są obecni w siedmiu domach znajdujących się na dwóch oddzielnych wyspach: w Blitar, Purwodadi, Surabaya, Tigasarka i w dwóch ośrodkach w stolicy Dżakarcie-Sunter i Dżakarcie-Wisma – na wyspie Jawa, a także w domu w Sumbie, na wyspie o tej samej nazwie.
Wizytatoria INA została erygowana w 2018 roku, a powstała z podziału wizytatorii Indonezji-Timoru Wschodniego św. Kaliksta Caravario (ITM), w ramach której ta funkcjonowała wcześniej jako Delegatura inspektorialna.
