Działalność tego Instytutu została oficjalnie zapoczątkowana 12 września 1994 r., skupiając się wokół ks. Viganò, VII następcy Księdza Bosko, i jego współpracowników. W grudniu 1993 r. ten spotkał się w Rzymie z jego przyszłymi członkami i tymi, którzy im towarzyszyli. Potem znów odbył podobne spotkanie w roku następnym, podejmując ostatecznie decyzję o oficjalnym utworzeniu grupy “Ochotników z Księdzem Bosko”. Miało to właśnie miejsce w dniu 12 września 1994 roku, w święto Najśw. Imienia Maryi.
Tego samego dnia zostały opracowane Konstytucje ad experimentum i zostały złożone pierwsze śluby. Jednocześnie sam ks. Viganò, jako przełożony generalny, przyjął te grupę do Rodziny Salezjańskiej.
W kontekście 25. rocznicy założenia Instytutu, generalny moderator CDB zachęcił wszystkich do poważnej refleksji dotyczącej zrodzenia się tego charyzmatu, w którym “Duch Święty ukazuje się w konkretny sposób w historii”.
Przypomina to, co powiedział młody Cagliero: “Brat, czy nie brat, pozostaję z Księdzem Bosko”. To “pozostanie z Księdzem Bosko” oznacza przyjęcie charyzmatu, jaki wzbudził Duch Święty poprzez Księdza Bosko.
Członkowie instytutów świeckich nie żyją we wspólnotach. “Nie jest się chrześcijaninem bez wielkiego poczucia komunii. Ta komunia, oprócz chrześcijańskiej jedności z wszystkimi, domaga się zainteresowania, sympatii, oddania, ofiary w odniesieniu do tego, co dotyczy Instytutu: komunii z kolegami” – kontynuuje moderator generalny.
Ten podkreśla również, że “w naszym życiu wszystko staje się niejasne i rozmyte, jeśli nie istnieje konkretne działanie apostolskie. Charyzmat Księdza Bosko daje ‘gwarancję jedności’, łącząc w żywotny sposób życie wewnętrzne z konkretnym działaniem... Działalność apostolska jest tak samo ważna jak modlitwa, ponieważ modlitwa jest duszą aktywności, a zaangażowanie apostolskie jest duszą modlitwy. Łaska jedności łączy te dwa bieguny: trwanie z Duchem Świętym z byciem z młodzieżą, ze współczesnymi ludźmi i ich problemami”.
CDB to młoda grupa, znajdująca się w fazie konsolidacji. Obecnie liczy 85 członków w 27 krajach. Są to świeccy, którzy czują się wezwani przez Pana do życia konsekrowanego poprzez złożenie ślubów, pozostający w swoich normalnych środowiskach życia, żyjący radykalnie w duchu salezjańskim swoim chrztem, czyniąc to również w swojej pracy zawodowej i apostolskiej.