Urodziła się 16 lutego 1883 roku w Còrteno Golgi. W “Biuletynie Salezjańskim” przeczytała o różnych historiach misjonarzy i zaczęła myśleć o powołaniu zakonnym. Złożyła pierwsze śluby w 1908 roku w Nizza Monferrato. W czasie I wojny światowej w Varazze bierze udział w kursach opieki sanitarnej i pracuje jako pielęgniarka. W czasie gwałtownej powodzi Maria obiecuje Madonnie, że jeśli uratuje swoje życie, wyjedzie na misje. Po dostąpieniu tej łaski siostra Maria prosi matkę generalną o pozwolenie na wyjazd do pracy wśród trędowatych.
Matka Caterina Daghero przeznacza ją w 1922 r. do pracy misyjnej w Ekwadorze. Po przybyciu do Mendez siostra Maria zdobywa szacunek ludzi z plemienia Shuar, przeprowadzając operację córki wodza, która została zranioną kulą w głowę. Ostatecznie siostry osiadły na stałe w Macas, w wiosce kolonów, którą otaczały zbiorowe siedliska plemienia Shuar.
Siostra Maria pozostała na ekwadorskiej ziemi przez 44 lata i wszyscy nazywali ją Madrecita. Była przede wszystkim katechetką i ewangelizatorką, wyposażoną w cudowne zasoby wiary, cierpliwości i braterskiej miłości. Jej dzieło na rzecz promocji kobiet z plemienia Shuar przyczyniło się do zawiązania setek nowych chrześcijańskich par małżeńskich, które po raz pierwszy rodziły się z wolnego wyboru młodych małżonków.
Od prostej i ubogiej przychodni przechodzi do szpitala, który udało się jej założyć, gdzie osobiście przygotowuje pielęgniarki. Jest “lekarką” z ciała i ducha: w czasie gdy opiekuje się chorymi i rozdaje lekarstwa, udziela rad i ewangelizuje. Słucha z matczyną cierpliwością, jedna ludzi i wychowuje do przebaczenia tubylców i kolonów, ofiarując w tej intencji swoje życie. “Jedno spojrzenie na Krzyż dodaje mi życia i odwagi do pracy”.
W tym roku, w którym w miesiącu październiku w Kościele będzie się odbywać Synod Biskupów poświęcony regionowi Amazonii nt. “Amazonia, nowe wyzwania dla Kościoła i dla integralnej ekologii”, świadectwo błogosławionej Marii Troncatti jawi się jako narzędzie miłosierdzia Bożego dla wszystkich potrzebujących, zarówno pod względem ciała, jak i ducha; narzędzie pokoju i pojednania.
