Pan José Enrique Sobrero Bosch SDB
Trzeba podkreślić, że ten sposób życia, ten styl życia, został zdefiniowany i dokładnie nakreślony w doświadczeniu Chrztu i naśladowaniu Jezusa.
Komponenty, tworzące wspólnotę zakonną, wyrażają się na dwa sposoby: komponent klerycki i komponent laicki. Mowa tu o osobach, które przeżywają wspólnie swoje powołanie (życie zakonne, życie salezjańskie) i szczególnym powołaniu (kapłan czy koadiutor). Obaj są zakonnikami, osobami konsekrowanymi, dopełniającymi się w życiu wspólnym, w posłannictwie i w świadectwie rad ewangelicznych posłuszeństwa, czystości i ubóstwa.
Tak więc salezjanin koadiutor jest osobą konsekrowaną, zakonnikiem laikiem, który żyje we wspólnocie zakonnej wraz z salezjanami kapłanami i diakonami. Koadiutorzy i kapłani pracują razem, modlą się razem, żyją ze sobą w komunii swojej konsekracji zakonnej, angażują się w doskonalenie własnego chrztu. Uwypuklamy tę komplementarność, by zachować ten obraz wspólnoty, jakiego chciał sam Ksiądz Bosko. Jeśli weźmiemy pod uwagę tylko jeden komplement, będziemy mieć niepełną wizję salezjańskiego powołania konsekrowanego.
Salezjanin koadiutor wiedzie życie zakonne bogate w wiarę, uczucie, radość i pokorę, wypełniając różne zadania, jakie mu zostają powierzone i które wykonuje.
Salezjanin koadiutor jest nosicielem autentycznej laickości w szczegółach codziennego życia. Te detale służby i dobrego humoru pomagają każdemu członkowi wspólnoty w wypełnianiu własnej roli wytrwalej i z większym oddaniem. W ten sposób kapłan będzie zawsze gotów głosić, celebrować i troszczyć się o dusze.
Salezjanin koadiutor jest także znakiem braterstwa we wspólnocie – jest to jego ewidentny wkład. Młodzi i świeccy postrzegają go jako osobę, która oddaje się zajęciom zawodowym i duszpasterskim.
Pewnego dnia jakiś człowiek młody mi powiedział: “Salezjanin koadiutor jest osobą, która siedzi blisko nas w czasie Mszy św.”. Pomyślałem wtedy, że konsekracja salezjanina laika pozwala mu darować siebie wszystkim, w każdym miejscu i w każdej chwili. Ta dyspozycyjność, która rodzi się ze spotkania z Jezusem i stale do Niego powraca, jest wyrazem służby i komplementarności w stosunku do innych członków salezjańskiej wspólnoty wychowawczo-duszpasterskiej.
Salezjanin koadiutor jest osobą, która odkrywa siebie w codziennym życiu, pracując i modląc się.