W obliczu tych śmiertelnych ofiar postawa pospolitego komentatora jest często podobna do tej, jaką zajmuje ten, kto, śledząc informacje o chrześcijaninie, który został zabity dzisiaj w Syrii, jutro będzie zabity w Iraku, a po jutrze w Nigerii, wyciera łzy bez większego przekonania, mówiąc do siebie: “Ale co możemy zrobić, przepraszam, w czasie wojny wielu ludzi ginie; kiedy jest się na wojnie, wśród tych, którzy giną, znajdą się oczywiście również chrześcijanie”.
Czy będą jeszcze chrześcijanie na Bliskim Wschodzie w trzecim tysiącleciu?
Rupert Shortt, bardzo znany dziennikarz i pisarz angielski, w swojej ostatniej książce mówi o “chrześcijańskiej fobii”. Odbywa globalną podróż, wchodząc w głębię prześladowań chrześcijan: “wiary wystawionej na atak”. “Istnieje bardzo wielkie niebezpieczeństwo, że kościoły znikną z biblijnych terenów” – pisze Shortt. Liczby robią wrażenie, brzmią jak wyrok. W VII wieku chrześcijanie stanowili 95% całej ludności Bliskiego Wschodu, w 1945 było ich 20%, a w 2016 – 6% nel 2016, zaś 2020 r. będzie ich jeszcze mniej. “Czy będą jeszcze chrześcijanie na Bliskim Wschodzie w trzecim tysiącleciu?” – pytał dyplomata Jean-Pierre Valognes w książce “Vie et mort des chrétiens d’Orient”, która została wydana w 1994 r. Według Shortta – nie.
Wygnanie, wyobcowanie i obcość tych chrześcijan z Bliskiego Wschodu, będących wyrazem najstarszej chrześcijańskiej tradycji na świecie, odzwierciedlił pogrzeb trzech chrześcijan zamordowanych w Malatya, w Turcji, Niemca i dwóch Turków, których najpierw związano, torturowano, a którym na koniec poderżnięto gardła, i to tylko dlatego, że drukowali Biblię. Pogrzeb odbył się w kościele baptystystów w Buca, przy zupełnym braku zainteresowania ze strony miejscowej ludności. całkowitej obojętności ludności.
Wiara Myriam, irackiej dziewczynki, która uciekła przed odziałami fundamentalistów
Myriam to dziewczynka, która została zmuszona do pozostawienia rodziny w swoim mieście, aby uciec przed fundamentalistami; teraz przebywa w Kurdystanie.
Dziennikarz (D): “Co czujesz w stosunku do tych, którzy cię zmusili do opuszczenia twojego domu?”.
Myriam: “Nie życzę im niczego złego, chcę tylko, aby Bóg im to przebaczył”.
D: “Ty także jesteś w stanie im przebaczyć?”.
Myriam: “Tak”.
D: “Ale przecież trudno przebaczyć komuś, kto zadał nam wielkie cierpienie?”.
Myriam: “Ja nie chcę zabijać, dlaczego miałabym to robić? Czasem płaczę, ponieważ musieliśmy zostawić nasz dom, ale nie złoszczę się na Boga, dziękuję Mu za to, że się nami opiekuje”.
Myriam powiedziała te słowa dziennikarzowi jednej z chrześcijańskich stacji języka arabskiego SAT-7, kiedy miała zaledwie 10 lat.
Pełny tekst wywiadu jest dostępny, z napisami w języku angielskim, tutaj:
Źródło: Bollettino Salesiano
