Wśród niezapomnianych faktów związanych z parafią św. Karola Boromeusza i Bazyliką Maryi Wspomożycielki w Almagro, dzielnicy Buenos Aires w Argentynie, najważniejsze są te mówiące o tym, że jako dziecko słynny argentyński piosenkarz Carlos Gardel śpiewał tam w chórze, jak również że błogosławiony salezjanin Zefiryn Namuncurá przyjął tam I Komunię św. w 1898 roku.
Jednak w marcu 2013 r. został położony kolejny “kamień milowy”: w Boże Narodzenie 1936 r. został tam ochrzczony Jorge Mario Bergoglio. Obecnie wyciąg z księgi parafialnej odnotowujący ten fakt jest oprawiony w ozdobną ramkę i znajduje się na jednej z bocznych ścian: “Jorge Mario, syn Mario Bergoglio i Reginy Sivori, mający za ojca chrzestnego Francisco Sivoriego, a matkę chrzestną Rosę Vassallo de Bergoglio, został ochrzczony przez ks. Enrico Pozzolego, salezjanina”.
Projekt bazyliki w stylu lombardzko-romańskim rozpoczął się w kwietniu 1899 roku, kiedy to przedstawiono pierwsze szkice rozbudowy kościoła “San Carlo”, zbudowanego w 1872 roku i powierzonego salezjanom w 1878 roku.
Propozycja architekta ks. Ernesto Vespignaniego, salezjanina, zamieszkałego we Włoszech, okazała się trafiona. “Kiedy przybył do Argentyny, 4 lutego 1901 r., niewiele zostało zrobione; rozpoczęto jedynie wykopy kilofem i łopatą w miejscu przyszłej krypty” - czytamy w publikacji pamiątkowej z 2010 r., która ukazała się z okazji stulecia Bazyliki. Vespignani koordynował również inne prace związane z budowlami sakralnymi, jak kościół Maryi Wspomożycielki w Rodeo del Medio, wewnętrzna kaplica domu salezjańskiego w Bernal, bazylika Matki Bożej z Luján i katedra w La Plata, by podać tu niektóre.
W pierwszej fazie prac, ponieważ nie stosowano jeszcze ani żelbetu, ani betonu, użyto tak zwanej “rzymskiej ziemi”, specjalnie przywiezionej w beczkach z Włoch. Projekt Vespignaniego przewidywał wyposażenie bazyliki w elementy najwyższej możliwej jakości, w tym wiele materiałów miało być sprowadzonych z Europy.
Bazylika została zainaugurowana 24 maja 1910 r., co zbiegło się ze świętem Maryi Wspomożycielki. Już 23 marca 1903 r. salezjanie w Argentynie mieli pod opieką figurę Maryi Wspomożycielki, która została poświęcona przez św. Jana Bosko w Turynie w 1885 r. i od tego czasu była tam przechowywana.
Ołtarz został poświęcony w 2007 roku przez ówczesnego arcybiskupa Buenos Aires i kardynała prymasa Argentyny.
Dekoracja wnętrz robi wrażenie. “Dekoracje wnętrza miały nadać znajdującym się tam obrazom symboliczne znaczenie, uzupełniając całą koncepcję architektoniczną. Dlatego kolor cegły miał przeplatać się z kolorem kamienia, gwiaździsty błękit sklepień miał symbolizować niebo, a arabeskowe dekoracje kwiatowe miały oznaczać różne cnoty” - jak czytamy w dokumentach historycznych.
W nawach bocznych znajdują się okna z witrażami i polichromią rozmieszczone na dwóch poziomach. Najbardziej imponującym i dekoracyjnym elementem jest dominująca nad całym kościołem elewacja architektoniczna na pierwszym piętrze, do której prowadzą dwie boczne klatki schodowe. Po wejściu od frontu kościoła rzuca się w oczy wizerunek Chrystusa Pantokratora (nazwa związana ze sztuką bizantyjską i romańską), przedstawiający Boga Wszechmogącego. Jest to rzeźba z białego marmuru, wykonana z jednego bloku przez salezjańskiego artystę Quintína Pianę, gdzie widzimy Chrystusa siedzącego i podtrzymywanego przez dwóch aniołów.
Od samego początku bazylika miała doskonałą akustykę, a na piętrze zainstalowano imponujące włoskie organy, dzieło Carlo Vegezziego Bossiego, znanego wykonawcy instrumentów symfonicznych. Oryginalny system był sterowany pneumatycznie i został zainaugurowany w 1911 roku przez organistę Luisa Ochoa. W 1990 roku instrument został zelektryfikowany i od tego czasu jest wyposażony w elektroniczne sterowanie i nową konsolę. Oryginał, obecnie odłączony, przechowywany jest w górnej galerii kościoła.
