My, salezjanie, zwykliśmy śpiewać pieśń, w której są takie oto słowa: „Dio ti ha dato un cuore grande / come la sabbia del mare. / Dio ti ha donato il suo spirito: / ha liberato il tuo amore” (Bóg dał ci serce wielkie / jak piasek morski; / Bóg dał ci swego ducha: / wyzwolił twoją miłość).
Papież Pius XI, który dobrze go znał, powiedział, że Ksiądz Bosko miał „bardzo piękną cechę”: był „wielkim miłośnikiem dusz” i widział je „w myślach, w sercu, we krwi naszego Pana Jezusa Chrystusa”. A zresztą w herbie naszego Zgromadzenia znajduje się płonące serce.
Zaś papież Franciszek tak pisze w “Dilexit nos”: “Aby wyrazić miłość Jezusa Chrystusa, często używa się symbolu serca. Niektórzy zastanawiają się, czy dziś ma on jeszcze znaczenie. Jednak, gdy jesteśmy kuszeni, by poruszać się po powierzchni, by żyć w pośpiechu, nie wiedząc do końca dlaczego, aby stać się nienasyconymi konsumpcjonistami i niewolnikami mechanizmów rynku, który nie interesuje się sensem naszego istnienia, to potrzebujemy przywrócić znaczenie sercu” (2).
Jakże mocne są te słowa Papieża, który wskazują na nowy sposób życia w tym nowym czasie, który jest nam dany w nadchodzącym roku.
Papież Franciszek pisze dalej: “Rdzeń każdej istoty ludzkiej, jej najintymniejsze wnętrze, nie jest rdzeniem duszy, ale całej osoby w jej unikalnej tożsamości, która składa się z duszy i ciała. Wszystko jest zjednoczone w sercu, które może być siedzibą miłości ze wszystkimi jej duchowymi, psychicznymi, a także fizycznymi składnikami. Ostatecznie, jeśli panuje w nim miłość, osoba osiąga swoją tożsamość w sposób pełny i jasny, ponieważ każda istota ludzka jest stworzona przede wszystkim dla miłości, jest uczyniona w swoich najgłębszych tkankach, aby kochać i być kochaną” (21).
I dodaje: “Stojąc przed Sercem żywego i obecnego Jezusa, nasz umysł, oświecony przez Ducha, rozumie słowa Jezusa. W ten sposób nasza wola pobudza się do ich praktykowania. Jednak mogłoby to pozostać formą samowystarczalnego moralizmu. Słuchanie i smakowanie Pana oraz oddawanie Mu czci jest sprawą serca. Tylko serce jest zdolne doprowadzić inne władze i namiętności oraz całą naszą osobę do postawy czci i pełnego miłości posłuszeństwa Panu” (27).
Pozwólcie, że na tym zakończę na tym cytacie, mając nadzieję, że zaostrzyłem wasz apetyt na przeczytanie tej wspaniałej encykliki, która jest nie tylko wielkim darem dla przeżywania w nowy sposób czasu, który jest nam dany, ale posiada również wymiar głęboko „salezjański”.
Jakże wiele Ksiądz Bosko napisał i jak bardzo szerzył właśnie to nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa, jako źródła Bożej miłości, która towarzyszy naszej ludzkiej rzeczywistości!
Wspaniały impuls
W “Memorie Biografiche”, w tomie VIII, 243 – 244, znajdujemy świadectwo księdza Bonettiego, który stwierdził w odniesieniu do Księdza Bosko, że jego nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa było żarliwe w jego duszy, ożywiało wszystkie jego dzieła, znajdowało wyraz w jego domowych przemówieniach, jego kazaniach i pełnionej przez niego posłudze, tak że wszyscy byli pod wielkim wrażeniem i przekonani co do tego, o czym mówił. “Wydawało się również, że Najświętsze Serce Jezusowe pomagało poprzez nadprzyrodzoną pomoc w wypełnianiu jego mozolnej misji”.
To świadectwo dotyczące nabożeństwa Księdza Bosko do Najświętszego Serca Pana Jezusa łączy się nierozerwalnie z Bazyliką “Sacro Cuore”, zbudowaną przez Księdza Bosko w Rzymie na prośbę ówczesnego papieża. Ta budowla przypomina nam wszystkim o wielkim nabożeństwie Księdza Bosko do Serca Jezusowego. Podobnie jak w przypadku Matki Bożej, tak i w przypadku Najświętszego Serca Pana Jezusa, to nabożeństwo Księdza Bosko znajduje wyraz w budowanych przez niego kościołach. Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusowego to Eucharystia, to kult eucharystyczny.
Serce Księdza Bosko, nieustannie zakochane w Eucharystii, to wspaniały impuls do naśladowania go pod tym względem w nowym roku. To szczere i głębokie życzenie, aby Nowy Rok był przeżywany w pełni. W tym kontekście przywołajmy dalsze słowa przytoczonej już pieśni: “Hai formato uomini / dal cuore sano e forte: / li hai mandati per il mondo ad annunciare / il Vangelo della gioia (Uformowałeś ludzi / ze zdrowym i mocnym sercem: / posłałeś ich w świat, aby głosili / Ewangelię radości).
Chciałbym zakończyć to krótkie przesłanie życzeniami szczęśliwego Nowego Roku, nawiązując do obrazu, który papież Franciszek przywołuje na pierwszych stronach encykliki, mówiąc o nauce swojej babci w kontekście robienia chruścików w czasie karnawału: “Kiedy je zaczynaliśmy jeść, okazywało się puste. Te chruściki w dialekcie nazywały się ‘bugie’, kłamstwa. I sama babcia wyjaśniała, dlaczego: ‘Te chruściki są jak kłamstwa, wydają się wielkie, a w środku nie ma nic, nie ma tam żadnej prawdy’”.
Niech Nowy Rok będzie dla nas wszystkich pełen i bogaty w treści, znajdując urzeczywistnienie w przyjęciu Boga, który przychodzi, aby zamieszkać między nami. Niech Jego przyjście przyniesie pokój i prawdę. Niech to, co widać z zewnątrz, odpowiada temu, co jest wewnątrz! Najlepsze życzenia dla wszystkich!
