W dniach 24-25 sierpnia 2019 roku różne wydarzenia przywołały świadectwo siostry Troncatti, beatyfikowanej 24 listopada 2012 roku, podkreślając aktualność jej przesłania w tym roku, w którym odbędzie się Synod dla Amazonii, a także – w bliskości października, miesiąca misyjnego, którego chciał papież Franciszek z okazji setnej rocznicy promulgacji Listu apostolskiego Maximum illud papieża Benedykta XV (30 listopada 1919 roku).
Pierwszym znakiem, będącym darem natury, była tęcza, która pojawiła się w sobotni wieczór, 24 sierpnia, na niebie nad Corteno Golgi, jakby dla potwierdzenia misji, jaką realizowała siostra Troncatti, jako kobieta pokoju i pojednania. Również 50 lat temu, na zakończenie uroczystości pogrzebowych tej misjonarki, pojawiła się tęcza nad Sucúa (Ekwador), jakby przypieczętowując ofiarę, jaką złożyła ze swojego życia dla pojednania ludu Shuar i białych kolonów.
Tego samego wieczoru w Corteno Golgi odbyła się uroczysta celebracja eucharystyczna, której przewodniczył postulator generalny ds. kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej – ks. Pierluigi Cameroni, w koncelebrze z niektórymi z księży urodzonymi w Corteno. W homilii, inspirując się Ewangelią dnia, która mówiła o konieczności wchodzenia przez wąską bramę, ks. Cameroni przypomniał, że błogosławiona Maria Troncatti nie tylko poświęcała swoje życie najbardziej potrzebującym, najuboższym, chorym, misjonarzom, czyniąc to z sercem matki, ale przede wszystkim złożyła samą siebie w darze miłości dla narodu, do którego Pan ją posłał jako misjonarkę.
Potem nastąpiła wymowna Via Lucis, która obejmując sześć etapów w znaczących miejscach, przybliżyła jaśniejące świadectwo tej córki Maryi Wspomożycielki jako kobiety wiary, córki kochającej swoją ziemie, głosicielki Ewangelii małym i ubogim, uczennicy Chrystusa ukrzyżowanego, pobożnej córki Wspomożycielki i przykładu misyjnej miłości.
W niedzielę 25 sierpnia miały miejsce różne wydarzenia. Na szczególne podkreślenie zasługują te, które odbyły się w kościele parafialnym, przy chrzcielnicy, gdzie Maria Troncatti została ochrzczona. Tam wspólnota chrześcijańska odnowiła przyrzeczenia chrzcielne, prosząc, za wstawiennictwem błogosławionej, by dzięki temu sakramentowi każdy mógł cieszyć się owocami na drodze świętości, potwierdzając przez to zaangażowanie misyjne Kościoła w głoszenie zbawienia w Jezusie, zmarłym i zmartwychwstałym.