Pierwsze kontynentalne spotkanie szkół salezjańskich miało miejsce w Cumbayá - Quito (Ekwador) w dniach 15-25 maja 1994 roku. Zwołali je ks. Luc Van Looy, salezjanin, i siostra Georgina McPake, którzy wówczas pełnili funkcje radców generalnych ds. duszpasterstwa młodzieżowego. Spotkało się wtedy 117 osób, które odczytały to spotkanie jako odpowiedź na znaki nowych czasów, starając się połączyć siły całej Rodziny Salezjańskiej, aby lepiej realizować działania edukacyjne na całym kontynencie jako Salezjańska Szkoła Ameryki (hiszp. ESA).
W ciągu 15 lat istnienia ta inicjatywa przyjęła konkretne struktury na poziomie kontynentalnym, regionalnym, krajowym i inspektorialnym. Wysuwane opcje i wskazania ukierunkowywały działania salezjańskiej szkoły w krajach tego kontynentu i stały się punktem odniesienia dla działań o charakterze wychowawczo-duszpasterskim. Z udziałem odpowiedzialnych za ośrodki edukacyjne została przeprowadzona wspólna refleksja, w wyniku której zrodziły się projekty i narzędzia, które pozwoliły realizować zamierzony proces w każdym ośrodku i kraju, czyniąc to poprzez odpowiednie programy pedagogiczne, których celem było wdrożenie systemu prewencyjnego Księdza Bosko w różnych kontekstach Ameryki.
Po Cumbaya I w 1994 roku przyszła kolej na Cumbayá II w 2001 roku, w którym to spotkaniu wzięło udział 250 osób, którzy na koniec oświadczyli: “Jako Rodzina Salezjańska, wierna charyzmatowi Księdza Bosko, opowiadamy się za Szkołą i Ośrodkiem Kształcenia Zawodowego, które są solidarne, obecne w środowisku młodzieżowym, gdzie żyje się w klimacie wzajemności, integracji społecznej, wychowania do wymiaru społeczno-politycznego i rozwoju propozycji wychowawczej, wpisując się w obywatelstwo aktywne i udzielając znaczących odpowiedzi na różne formy ubóstwa”.
Trzecie i czwarte spotkanie odbyły się kolejno w Brasilii w 2008 roku (tematem było “Odkryć propozycję wychowawczą Salezjańskiej Szkoły Ameryki w kontekście międzykulturowym”) i w Medellín, w Kolumbii, w 2017 roku, któremu to spotkaniu przyświecało zaproszenie do “studiowania nowych strategii wychowawczych i duszpasterskich, które miałyby większe oddziaływanie na rozwój ESA w najbliższych latach”.
Na przestrzeni lat ESA ubogaciła się i wzmocniła dzięki charyzmatycznemu wkładowi innych grup Rodziny Salezjańskiej: Córek Boskiego Zbawiciela (HDS), Córek Najświętszych Serc Jezusa i Maryi (HHSSCC) i “Damas Salesianas” (ADS), które prowadzą wiele innych ośrodków edukacyjnych.
Żywotna rzeczywistość Salezjańskiej Szkoły w Ameryce – z jej spotkaniami, realizowaną polityką, dyrektywami i wskazaniami – była i pozostanie źródłem inspiracji i bodźcem dla wszystkich szkół Rodziny Salezjańskiej Ameryki.
