di don Joaquim Taveira da Fonseca
Personel wychowawczy i pomocniczy zaskoczył wspólnotę salezjańską nieoczekiwanym gestem w czasie “słówka na dzień dobry” w tym świątecznym dniu. Wszystkich zaproszono do wejścia do Sanktuarium, zostawiając pierwsze ławki salezjanom i prosząc ich o krótkie przedstawienie się. Potem pod adresem każdego z nich uczniowie wypowiedzieli słowa podziękowania w imieniu własnym, nauczycieli i personelu ośrodka. To miłe spotkanie o charakterze rodzinnym rozpoczęło się pieśnią do Księdza Bosko, a zakończyło wspólnym zdjęciem.
A po południu, około 17.00 przybyła wspólnota salezjańska z Porto, ponieważ w tym dniu tradycyjnie odbywa się również miesięczny dzień skupienia. Ks. José Francisco Fernandes wygłosił krótką konferencję o charakterze historycznym, przybliżając poszczególne etapy rozwoju instytutu. Potem oddano hołd założycielowi dzieła – ks. Humberto Pascoalowi przy jego popiersiu. Na koniec ks. José Aníbal Mendonça, przełożony inspektori portugalskiej, przewodniczył uroczystej Eucharystii.
Po 80 latach od powstania tej placówki, można powiedzieć, że Mogofores jest miejscowością dogłębnie salezjańską, i że ten, kto zasiał charyzmat salezjański w tym miejscu, naprawdę był człowiekiem Bożym. Obecnie wspólnota zamierza kontynuwać to wielkie dobro, jakie zostało uczynione, powierzając się opiece Maryi Wspomożycielki.
Gdy chodzi o dzieło w Mogofores, najpierw znajdował się tutaj aspirantat, a następnie nowicjat. 26 września 1938 r. salezjanie przejęli ten dom na własność, w którym znaleźli miejsce nowicjusze i studenci filozofii, którzy dotąd przebywali w domu w Estoril. Potem były kolejne propozycje wychowawczo-duszpasterskie: oratorium świąteczne, kursy alfabetyzacji dla dorosłych, drukarnia, parafia, sanktuarium, a później – szkoła. W 1975 r. dom formacyjny został przekształcony w obecny Zakład Salezjański.
W Mogofores istnieje również, od 1963 roku, Narodowe Sanktuarium pod wezwaniem Maryi Wspomożycielki.
https://www.infoans.org/pl/component/k2/item/6478#sigProId4017d247c8
