Poniżej przedstawiamy streszczenie tych refleksji dotyczączej działań na polu mobilności młodzieży.
Sytuacja, która stanowi wyzwanie
Według danych “International Organization for Migration” (IOM), około 500 milionów ludzi młodych podróżuje każdego roku po świecie. Prawie 45 milionów dzieci, nastolatków i młodzieży jest zmuszonych wyjechać jako emigranci czy uchodźcy wewnętrzni. W 2016 r. w Północnej Ameryce były 52 miliony emigrantów, a w Ameryce Łacińskiej i Karaibach – 9,6 miliona. Bardzo drażliwa pod tym względem jest sytuacja dotycząca Wenezueli, Kolumbii, Haiti, Kuby, Nikaragui, Hondurasu, Salwadoru, Gwatemali i Meksyku.
To zjawisko istnieje od początku ludzkości, ale jeszcze nigdy nie przybrało ono takich rozmiarów. Złożyły się na to różne czynniki: asymetrie gospodarcze, wzrost demograficzny, zglobalizowana kultura, łatwość co do przemieszczania się. Nowy kontynent młodzieżowy to ten będący w ruchu, który stanowi dla nas obszar posłannictwa.
Kryteria działania:
• priorytetowi odbiorcy: pierwszeństwo mają dzieci i młodzież;
• w świetle “trylogii” systemu prewencyjnego proponuje się następujęce kryteria:
Motywacja: nasza interwencja wymaga profesjonalności, poważnej wiedzy związanej ze zjawiskiem migracji, wspartej od strony naukowej i kompetentnego personelu, który podejmie w tym względzie współpracę i będzie doradzał. Łączy się to z zaproponowaniem odpowiednich rozwiązań edukacyjnych w zakresie promocji i integracji dzieci i młodzieży migrującej oraz młodych uchodźców.
“Miłość wychowawcza” to styl, który wymaga “obecności”, stałego i ludzkiego kontaktu. Działania w odniesieniu do mobilności ludzi na świecie powinny zachodzić jak najbliżej samych odbiorców, tak byśmy mogli być odczuwani jako przyjaciele w naszym stylu przyjęcia, opieki, a nie tylko jako wykonawcy usług.
Religia: cała nasza działalność wychowawcza i duszpasterska koncentruje się na zdefiniowaniu procesów wychowawczych i ewangelizacyjnych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na pierwsze głoszenie, bazując na przekonywującym świadectwie życia i miłości.
• Działanie wspólnotowe: ośrodkiem działania duszpasterskiego jest lokalna wspólnota wychowawczo-duszpasterska, w której osoby świeckie i konsekrowane, podejmują działania w ramach tego samego programu wychowawczo-duszpasterskiego, zapewniając ciągłość i koherencję naszemu posłannictwu. Z tym samym dynamizmem pracujemy w harmonii z Kościołem lokalnym i krajowym, z innymi organizacjami i działaczami, którzy udzielają się na rzecz młodzieży migrującej.
Te wskazania składają się na część dokumentu, który powinien być wdrożony w każdej inspektorii, zależnie od sytuacji.
