Carlo Acutis zmarł w wieku 15 lat w następstwie ostrej białaczki; zaledwie kilka dni przedtem ofiarował swoje życie za papieża i Kościół. Tak go wspomina jego mama, Antonia: “Carlo można scharakteryzować w ten sposób: Eucharystia jest moją autostradą do Nieba. Mój syn już od dziecka, a zwłaszcza po swojej I Komunii św., prawie że codziennie uczestniczył we Mszy św. i odmawiał różaniec, a także nie zapominał o adoracji eucharystycznej. Pomimo tego intensywnego życia ducowego Carlo cieszył się w pełni i w radości swoimi 15 latami, wywierając na tych, którzy go znali, głęboki wpływ”.
Osoba tego młodego człowieka jawi się jako bardzo interesująca i bliska salezjańskiej duchowości pod różnym względem. Jego pogoda i spokój: był chłopcem, który przeżywał z radością swoje bycie “młodym”, swój wiek, bez dramatu, bez napięć, bez lęków; był szczęśliwy, że jest młodym i dzień pod dniu przyjmowal to, co piękne, dobre i nieprzewidziane w jego młodym życiu. Wiara przeżywana w codzienności: poprzez swoje obowiązki dotyczące nauki i w życiu modlitwy. Nadzwyczajne zainteresowanie bliźnim: od ludzi spoza Wspólnoty Europejskiej do niepełnosprawnych, od dzieci po żebraków. Wykorzystanie technologii i środków komunikacji społecznej w ewangelizacji: był bardzo poszukiwany, gdy chodzi o pomoc dotyczącą obsługi komputera, był zawsze dyspozyzyjny i starał się zawsze dać świadectwo; w zaledwie 14. roku życia wymyślił i zrealizował wirtualną wystawę, która jeszcze znajduje się w internecie: www.miracolieucaristici.org
Carlo Acutis, mając zaledwie 15 lat, dołącza do tej całej rzeszy dzieci i młodzieży, którzy swoim życiem opowiedzieli o pięknie i radości darowania siebie z miłości do Boga i dla dobra bliźniego.
Ci, którzy chcą otrzymać o nim informacje i przekazać świadectwo dotyczące życia Carlo Acutisa mogą napisać na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. - www.carloacutis.com