Już w wieku 10 lat Khairollah był sierotą, wiedząc, że nie ma dla niego przyszłości w Afganistanie, kraju, który jest niszczony przez niekończącą się wojnę. A poza tym, należał do grupy etnicznej Hazara, która ciągle był uciskana. Dlatego też, pozostawiając w lecie 2009 roku swoje miasto Helmand, leżące na południe od Kabulu, przez cztery lata wędrował przez Iran, Turcję, Grecję i Włochy, by ostatecznie dotrzeć do Francji, do Annecy, co miało miejsce w lipcu 2013 r. Jego podróż stała pod znakiem ciągłego zawracania do tyłu, był zdany na łaskę chciwych i niewiarygodnych przewoźników, którzy dopuszczali się przemocy i handlu ludźmi.
Groziła mu smierć na jednej z przepełnionych barek, pędzących na złamanie karku. Zaznał pragnienia, głodu, spędził mroźne noce w górach – czasem pod ostrzałem wojska. Groziło mu niebezpieczeństwo zatonięcia we wzburzonych falach, ścigała go policja turecka i grecka. Spędził wiele czasu w więzieniu pośród różnych przestępców. Przybył do Francji, nie znając ani jednego słowa po francusku i poszukując pomocy. Ostatecznie, szczęście się do niego uśmiechnęło, spotkał Charbanou, francusko-irańskiego lekarza i osoby dorosłe, które umożliwiły mu podjęcie nauki.
Nauczyciel poprosił Khairollaha, by opowiedział o swojej przeszłości swoim kolegom z klasy. Ci byli pod wrażeniem tego, co przeszedł ten chłopiec, ich rówieśnik, pełen witalnej siły. Przez wiele miesięcy przeprowadzali wywiady z Khairollahem, dzieląc to zadanie pomiędzy różne grupy. Potem spisali historię jego życia w czasie dwóch dni spędzonych w domu w górach. Nakreślili także szlak, który przebył na mapie i jego portret. Weszli w kontakt z pisarzami, dziennikarzami i doktorem Charbanou, którzy pomogli im pomocą w poznaniu Wschodu, obalając tym samym ich uprzedzenia w stosunku do imigrantów i uchodźców. Teraz czują potrzebę wyjścia poza środowisko szkolne i myślą o pewnych spotkaniach uwrażliwiających innych na ten problem.
Po wytężonej i ekscytującej pracy zespołowej mogą już wydać książkę pt. “Carnet d’exil, le voyage de Khairollah” (Pamiętnik z wygnania, podróż Khairollaha).
Gdy chodzi o Khairollaha, chciałby sprowadzić do Francji swojego młodszego brata, którego musiał tam pozostawić pod opieką bliskich, bo był zbyt mały.
Źródło : Don Bosco Aujourd’hui
