Salezjańska wspólnota “Ceferino Namuncura” jest znana jako “Wasakéntsa” w tubylczym języku achuar. Znajduje się ona w środku dżungli, bez dostępu do drogi lądowej. Została utworzona po powstaniu pewnych zabudowań okalających pole. Nie można niczego kupić, nie ma żadnych usług. Pożywienie każdego dnia jest prawie że to samo i pochodzi z łowiectwa oraz uprawy juki, bananów i ryżu. Klimat jest wilgotny i gorący, ale nie ma urządzeń higienicznych czy kanalizacji, a na misji używa się deszczówki.
Również w regionie Amazonii Ekwadorskiej salezjanie prowadzą dwujęzyczną szkołę średnią i ośrodek edukacyjny dwujęzyczny, w językach hiszpańskim i achuar. 6 nauczycieli, którzy zostali tutaj przyjęci, to tubylcy Achuar; uczniowie posługują się również kamerami, które są do ich dyspozycji, ponieważ w przeciwnym razie z powodu wielkich odległości, jakie łączą się z przemierzeniem dżungli, wielu z nich nie mogłoby uczęszczać na zajęcia.
W swojej pracy salezjanie starają się podtrzymać tradycje związane z kulturą achuar, pielęgnując tradycyjne rzemiosło, muzykę, pieśni i tańce.
Misja salezjańska znajduje się wewnątrz tej społeczności. Achuar wynajęli kawałek terenu salezjanom, którzy wybudowali tam 7 obiektów, w których może przebywać do 80 osób, gdzie uczy się 113 ludzi młodych w wieku 13-18 lat. A poza tym, powstał także internat dla dziewcząt, które prowadzą siostry marianitki (Zgromadzenie św. Marianny od Jezusa).
Salezjanie bardzo się udzielają na rzecz alfabetyzacji wspólnoty Achuar oraz robią wszystko, by ci poznali swoje prawa. Teraz również tubylcy znają hiszpański, mogą odwiedzać inne wspólnoty i nawiązywać kontakt z osobami z zewnątrz, nie bojąc się już, że zostaną oszukani.
Poprzez tę ponad trzydziestoletnią pracę wśród Achuar w Amazonii Ekwadorskiej salezjanie przyczynili się do obrony ich terenów, pomogli nawiązać przyjacielskie relacje z innymi tubylczymi wspólnotami, otwarli szkoły alfabetyzacji oraz bronili i mają swój udział w rozwoju zrównoważonej gospodarki.
