Salezjanie pragnęli ją wybudować już wiele lat temu, ale ostatecznie determinującym impulsem do tego były Święty Rok Miłosierdzia i znalezienie 300 lat temu małej figury Dziewicy Maryi z Aparecida, Patronki Brazylii. Otwarcie kaplicy znalazło swój wyraz w celebracji eucharystycznej, której przewodniczył inspektor prowincji Sao Paulo – ks. Edson Donizetti Castilho.
Budową kaplicy kierował Nazs Engenharia. Część zewnętrzna jest wykonana w stylu architektonicznym (użycie półfabrykatów), który do Brazylii przywieźli niemieccy emigranci, zastosowanym obecnie w wielu budynkach miasta, łącznie z głównym budynkiem w Vila Don Bosco. Rozeta z wizerunkiem Anioła wita wszystkich, którzy przybywają, wskazując tym samym na miejsce chrześcijańskiego kultu.
Nowy dom modlitwy jest bogaty w różne elementy liturgiczne i symboliczne. Na szczególną uwagę zasługuje przestrzeń z ołtarzem, która jest dziełem artysty Lúcio Américo, a także – witraże. Wewnątrz kościoła uwagę wiernych przyciągają trzy przedmioty: obraz w centrum z Jezusem – Dobrym Pasterzem. W ręku trzyma laskę, narzędzie przewodnictwa i kierownictwa, która jednak z niego wyrasta: przedstawia Drzewo Życia.
Po lewej stronie znajduje się figura Księdza Bosko. Tło złocone, które jest z tyłu ołtarza, wychodzi od głównego obrazu z Jezusem w centrum, co oznacza, że tylko od Niego pochodzi życie.
Na przeciwnej stronie znajduje się figura Wspomożycielki, która jest zanurzona w niewyczerpanym źródle życia Jej Syna. Z niego wypływa obecność anioła, który do Niej przychodzi, zwiastując Jej, że stanie się Matką Pana.
