Pomimo podeszłego już wieku “jest bardzo prawdopodobne, że jeśli taka będzie wola Boża, zostanę jeszcze trochę na wyspie, ponieważ poproszono mnie, by zajął się duszpasterstwem młodzieży w diecezji, co łączy się z licznymi projektami”.
Duszpasterstwo młodzieży, jakie prowadzi ten salezjanin, jest postrzegane jako “posługa na rzecz diecezji”. “To łączy się z pewnym wsparciem finansowym i pomocą ze strony odpowiedniej ekipy. Jest to wyraz uznania dla pracy, jaka został zrealizowana w ostatnim czasie” – dodaje.
Mówi ks. Cabrera, że jedną z najtrudniejszych rzeczy jest otrzymanie finansów na szkoły: “Zabiegaliśmy przez wiele lat o to, aby nasza szkoła, która jest zakwalifikowana jako prywatna, była finansowana przez rząd, ale nigdy tego nie chciano” – stwierdza.
Szkoła, której jest dyrektorem, prowadzi kursy mechniki samochodowej, zautomatyzowanej konserwacji przemysłowej, automatyzacji hydrauliczno-mechanicznej, cukiernictwa, elektroniki domowej i spawalnictwa, a poza tym – szkolenia dla przedsiębiorstw. W tym roku będą się szkolić na kursie spawalnictwa wyspecjalizowani pracownicy, którzy zajmują się remontem statków.
Szkoła na tej wyspie oferuje różnież inne usługi: “pomagamy salezjańskiej szkole technicznej na Madagaskarze w przeglądzie wszystkich programów nauczania, towarzyszymy policji w tworzeniu pierwszego ośrodka resocjalizacji i pomagamy również w katolickim sierocińcu, wprowadzając specjalistyczną pedagogikę”.
Przed trzema szkołami salezjańskimi, znajdującymi się na tej wyspie, stają wyzwania związane z kluczowymi zmianami, do których muszą się dostosować, takimi jak “zmiany dotyczące zasad finansowania szkół i programów szkoleniowych”.
A oprócz tego ks. Cabrera uczy także salezjanów w formacji początkowej i prowadzi tych studentów, którzy robią doktorat z duszpasterstwa.
