Doświadczenie, związane z pierwszym intensywnym etapem – trwającym trzy miesiące – resocjalizacji dzieci ulicy, realizowanym w “Don Bosco Fambul”, odniosło sukces. Całościowe podejście, gdy chodzi o resocjalizację, poprzez odwołanie się do dobroci, rozumu i religii, pozwoliło uczynić te dzieci ulicy lepszymi i odpowiedzialnymi za swoje życie i swoją przyszłość.
I tak, w styczniu 25 pracowników społecznych wyszło na place, udało się do slumsów, na rynki, aby dotrzeć do dzieci ulicy oraz znaleźć tych najbardziej potrzebujące i zachęcić je do udziału w nowym kwartalnym programie resocjalizacji (luty-kwiecień 2017).
Dotarto do wielu dzieci i zostało wypełnionych wiele kwestionariuszy. Na początku lutego 30 dzieci ulicy zostało objętych wspomnianym programem, który jest realizowany na miejscu w “Don Bosco Fambul”. Pierwszeństwo miały dzieci najbardziej zagrożone: najmłodsze, sieroty, chore, najsłabsze, przebywające najdłużej na ulicy, ofiary przemocy fizycznej, psychicznej i seksualnej... Departament ds. edukacji przydzielił każde dziecko do odpowiedniej klasy, zaś personel medyczny przeprowadził potrzebne badania w celu rozeznania ewentualnych chorób i podjęcia koniecznego leczenia.
Na ten proces resocjalizacji składają się: wysłuchanie dziecka i doradztwo, dyskusje w grupie, modlitwa, rozmowy, sport, zajęcia rekreacyjne... Gdy chodzi o zmiany, te są stopniowe i wymagana jest cierpliwość. Teraz jest to kwestia czasu i otwarcia się dzieci.
Niestety, liczba dzieci i młodzieży z ulicy w Freetown nie przestaje rosnąć. Skrajne ubóstwo, przemoc, nadużycia, brak serca we własnych rodzinach i plaga eboli, która przyczyniła się do osierocenia wielu dzieci – to jedynie niektóre z głównych przyczyn tego wzrostu.
Oczywiście, konieczna jest praca w optyce prewencji, z zaangażowaniem rodziców, rodzin, władz religijnych, szkolnych i politycznych.
