W czasie Świętego Roku Miłosierdzia wspólnota formacyjna nowicjatu zdecydowała się zainicjować nową formę apostolatu nowicjuszy, którą jest duszpasterstwo w lokalnym więzieniu. Od tego czasu, w czasie całego roku, każdej soboty po południu grupa nowicjuszy, w towarzystwie swojego magistra, ks. Adolfo Sarmento, korzystając ze wsparcia salezjanów współpracowników i członków lokalnego Kościoła, towarzyszy osadzonym, którymi w większości są ludzie młodzi w wieku od 18 do 29 lat, proponując im różne formy aktywności: zajęcia muzyczne, szkolenia na temat higieny jamy ustnej i zapobiegania AIDS, kursy języka angielskiego, a także – chwile modlitwy i kierownictwa duchowego. 

Sytuacja, jaką zastali w tym więzieniu, nie odbiega bardzo od tej, jaką opisuje Ksiądz Bosko we “Wspomnieniach Oratorium”. Dzięki współpracy z zarządem więzienia może być przeprowadzane dość często to, co było uważane za jeden z największych sukcesów wychowawczych Świętego Młodzieży: wyprowadzenie osadzonych poza mury więzienia! W tym przypadku trzeba skorzystać z eskorty policji, ale jako że jest to mała dzielnica, ochroniarze i osadzeni dobrze się znają i ogólnie panuje duch rodzinny!

Więźniowie, odpowiednio przygotowani i w towarzystwie policji, mogą spędzić dzień na rozrywce i modlitwie w pomieszczeniach nowicjatu. Wielu z nich nie jest chrześcijanami, ale mają wielki szacunek dla wszelkich wyrazów wiary katolickiej i w tych przechadzkach uczestniczą z entuzjazmem. I dzięki pewnej dawce sportu, jakimś nabożeństwie, dobrym posiłku ze świeżymi owocami, można wzmocnić ich ciało i ducha, i na nowo rozpalić iskrę nadziei i wdzięczności w sercach tych osób.

“To pięknie wiedzieć, że bez względu na moją przeszłość, są ludzie, którzy mnie kochają i ukazują mi nowy sposób myślenia o przyszłości” – powiedział młody Alexander w czasie wizyty w nowicjacie, jaka miała miejsce z okazji Bożego Narodzenia.

• Title Title
• Title Title
•  

Tweet