O tym, jak ważne jest w tej Kapitule umieć “rozeznać, co jest dobre i miłe Bogu”, można było zaraz potem usłyszeć w czasie wprowadzenia, które dokonał ks. Stefano Martoglio. Stwierdził on, że “przeskok” z grupy tematycznej nr 1 (ukierunkowanej na życie salezjańskie) do grupy tematycznej nr 3 (dotyczącej zarządzania i animacji Zgromadzenia), jest podyktowany tym, że decyzje dotyczące tej ostatniej kwestii muszą być zatwierdzone przez Stolicę Apostolską, jako że dotykają elementów związanych z Konstytucjami.
W celu lepszego zrozumienia tych kwestii poproszono o zabranie głosu ks. Pascuala Cháveza i ks. Pier Fausto Frisolego. Ks. Pascual Chávez odniósł się do zmian, jakie miały miejsce w międzyczasie, a które dotyczyły składu Rady Generalnej i układu Regionów, a ks. Pier Fausto Frisoli podszedł do tej kwestii od strony technicznej.
W myśl Soboru Watykańskiego II, wszystkie rodziny zakonne musiały zaktualizować swoje konstytucje i sposoby zarządzania. Salezjanie poświęcili na to przejście trzy “nadzwyczajne” Kapituły Generalne, aby odpowiednio wprowadzić Zgromadzenie w te nowe czasy. Ks. Chávez przypomniał przy tym, że “KG19, odbywająca się w czasie Soboru, uświadomiła cały proces i przygotowała go; KGS20 (trwająca dziewięć miesięcy) wprowadziła na orbitę; KG21 to wszystko zweryfikowała, ratyfikowała, zatwierdziła i pogłębiła, a GG22 to przejrzała, uściśliła, uzupełniła, udoskonaliła i zakończyła cały proces.
Chodziło o utrzymanie w jedności ogromnej wspólnoty salezjanów na świecie, dając większą autonomię lokalną. Te wszystkie działania, które musiały być przeprowadzone, miały być „w służbie zarządu synchronicznego, zapewniającego jedność zgromadzenia za pośrednictwem poszczególnych sektorów i dykasterii, a także diachronicznego w celu decentralizacji za pośrednictwem regionów”.
Ks. Frisoli skupił się natomiast na trzech kwestiach, odnośnie do których kapitulni będą musieli się wypowiedzieć: konfiguracja regionów, skład Rady Generalnej oraz wymogi związane z wyborem Przełożonego Generalnego, Inspektorów i Dyrektorów.
1. Z analizy sprawozdań, jakie dotarły z Kapituł inspektorialnych, w 64 przypadkach pojawiła się potrzeba wyodrębnienia dwóch obszarów na terenie obecnego regionu Afryka-Madagaskar.2 Liczba członków Rady Generalnej będzie musiała odpowiadać aktualnej definicji Dykasteriów. Od tego będzie zależeć liczba osób, które zostaną wybrane (obecnie jest ich 5).Wskazania papieża Franciszka, zawarte w reskrypcie z 18 maja 2022 r. skierowanym do Zgromadzeń, pozwalają na wybranie Przełożonym Generalnym także współbraci nie będących kapłanami. Podczas gdy pierwszy punkt zostanie zaktualizowany w nowym sześcioleciu na podstawie decyzji KG29, pozostałe dwa zasadniczo łączą się z wyborami Przełożonego Generalnego i Radców, odnosząc się artykułów Konsytucji (art. 133 dla punktu 2; 162, 177 i 189 dla punktu 3). Stąd pojawia się potrzeba zatwierdzenia w odpowiednim czasie przez Watykan zmian, które ewentualnie zostaną przyjęte: za dwa tygodnie odbędą się wybory w kontekście objęcia różnych funkcji.
https://www.infoans.org/pl/component/k2/item/23665#sigProId9a5730ab47
