W późniejszym czasie powstały także inne placówki w tym kraju: Don Bosco La Tola-Quito (1896), Guayaquil (1902), Indanza (1914), Méndez (1915), Macas (1924), Manabí (1927), Sucúa (1931) i Limón (1936).

Punktem zwrotnym w historii salezjańskiej było utworzenie Wikariatu Apostolskiego Méndez i Gualaquiza w celu ewangelizacji rdzennej ludności z grupy etnicznej Shuar, którą papież Leon XIII powierzył Zgromadzeniu Salezjańskiemu w 1893 roku.

Przez pierwsze sześć lat dzieło salezjańskie w Ekwadorze działało w ramach Wizytatorii, ale już w 1893 r. została erygowana Inspektoria. Później, w 1912 r., inspektoria ekwadorska została tymczasowo przyłączona do inspektorii peruwiańsko-boliwijskiej. Jednak w 1916 r. odzyskała autonomię i własną osobowość prawną. 

W ciągu tych 137 lat istnienia powstały różne ośrodki edukacyjne i duszpasterskie w całym Ekwadorze. Dziś salezjanie z tej inspektorii działają we wszystkich środowiskach edukacyjnych i duszpasterskich: oratoriach, ośrodkach młodzieżowych, szkołach, ośrodkach szkolnictwa wyższego, parafiach i sanktuariach, ośrodkach społecznych, realizując także inne usługi. Inspektoria pełni również posługę misyjną względem takich grup etnicznych, jak Indianie Shuar, Achuar, Kichwa i ludność pochodzenia afrykańskiego. Posiada także trzy wydawnictwa, w których wydawane są podręczniki szkolne i materiały duszpasterskie, a także pomoce edukacyjne.  

Jeśli chodzi o personel salezjański, inspektoria ECU liczy 97 salezjanów kapłanów, 10 salezjanów koadiutorów, 2 profesów wieczystych, 10 profesów czasowych i 1 nowicjusza.

W inspektorii jest 23 salezjańskie wspólnoty zakonne i 8 ośrodków prowadzonych przez osoby świeckie. Łącznie salezjanie prowadzą i towarzyszą w prowadzeniu 22 szkół salezjańskich, 13 parafii - w tym 3 sanktuariów i 13 parafii w rodzimych kontekstach misyjnych - 31 oratoriów-ośrodków młodzieżowych oraz 9 innych ośrodków: 3 wydawnictw, 2 drukarni, 3 domów rekolekcyjnych, 1 domu studenckiego, 1 uczelni wyższej z 3 filiami i 11 ośrodków społecznych. Szacuje się, że inspektoria ECU obejmuje swoją służebną działalnością 162 281 beneficjentów, kształci około 28 475 uczniów i 25.000 studentów, podczas gdy 4098 osób świeckich współpracuje z salezjanami w ramach różnych dzieł Księdza Bosko.   

Ekwadorze działa 10 grup Rodziny Salezjańskiej: Salezjanie Księdza Bosko (SDB), Córki Maryi Wspomożycielki (CMW), Córki Najświętszych Serc Jezusa i Maryi (HHSSCC), Ochotniczki Księdza Bosko (VDB), Salezjanie Współpracownicy (SSW), Stowarzyszenie Maryi Wspomożycielki (ADMA), Stowarzyszenie “Damas Salesianas” (ADS), Córki Boskiego Zbawiciela (HDS), Byli Wychowankowie Salezjańscy SDB (BWS SDB), Byli Wychowankowie Salezjańscy (BWS CMW). 

Do najważniejszych obszarów posługi inspektorii ECU należy zaangażowanie na rzecz dzieci i nastolatków w wieku od sześciu do osiemnastu lat znajdujących się w bardzo trudnej sytuacji, zwłaszcza przebywających na ulicy. 8 grudnia 1980 r. została ta posługa rozpoczęta, a salezjanie z Ekwadoru zaczęli realizować salezjański projekt “Chicos de la calle”, przyjmując go jako preferencyjny w swojej działalności, do czego doszła praca wśród rdzennej ludności  Sierra i Amazonii.   

Obecnie tym projektem jest objętych ponad 4000 beneficjentów w siedmiu miastach: Quito, Guayaquil, Cuenca, Ambato, Esmeraldas, Santo Domingo i San Lorenzo.

Od 2000 r. wzmożono wysiłki w celu opracowania wspólnych wytycznych w tym względzie, mieszczących się w aktualnych ramach prawnych i zgodnych z polityką państwa, które miały na celu zapobieganie, reintegrację rodzin i poszanowanie praw nieletnich, co znalazłoby odpowiedni wyraz w duszpasterskiej propozycji edukacyjnej, obejmującej siedem kierunków działania: prewencyjna obecność na ulicy, zajęcie się dzieckiem w odpowiednim czasie i reintegracja rodzin, rodzina i społeczność, edukacja szkolna, szkolenie techniczne i rzemieślnicze, postawa obywatelska i wychowanie w wierze. 

Na szczególną uwagę zasługuje obecność misyjna wśród ludów tubylczych i pochodzenia afrykańskiego: inspektoria ECU udziela się na rzecz ludów Shuar, Achuar, Andów i pochodzenia afrykańskiego od ponad 130 lat. Poprzez Projekt Odnowy Salezjańskiej Obecności Misyjnej w Ekwadorze w nadchodzących latach chce się odpowiedzieć na prośbę Przełożonego Generalnego, który mówił o prawdziwej potrzebie nawrócenia duszpasterskiego w kontekście znaków czasu. 

Salezjanie z inspektorii ECU udzielają się na rzecz plemienia Kichwa w Simiatug; Shuar w Bomboiza, Yaupi, Taisha i w ośrodku “Don Bosco” w Sewilli; na rzecz Indian Achuar w Wasakentsa, a także – Edwadorczyków pochodzenia afrykańskiego w różnych peryferyjnych obszarach miejskich regionu Costa.

Na koniec warto również wspomnieć o Politechnice Salezjańskiej, która jest największą uczelnią Zgromadzenia Salezjańskiego, z 25 000 studentów, 30-letnią historią, sześcioma kampusami uniwersyteckimi w trzech lokalizacjach, pięcioma ośrodkami wsparcia, 42 kierunkami studiów licencjackich, 38 kierunkami studiów podyplomowych (magisterskich) i dwoma kierunkami doktoranckimi. Studenci, którzy uczą się w tej politechnice,  pochodzą głównie z klas niższych i średnich; działają w niej 104 grupy badawcze, a jej czasopisma są indeksowane w referencyjnych bazach danych na całym świecie.

Aby dowiedzieć się więcej o rzeczywistości prowincji ECU i jej zróżnicowanej służbie młodym ludziom, na kanale ANSChannel dostępny jest krótki film.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet