Ks. Cabrera, młody duchem i pełen entuzjazmu pomimo swojego starszego wieku, pochodzi z bardzo prostej rodziny: jego matka była gospodynią domową, a ojciec pracował jako górnik. “Dzięki tej pracy udało mu się kupić kawałek ziemi i zbudować na niej dom” - powiedział z wdzięcznością.

Jego powołanie zrodziło się, gdy był jeszcze dzieckiem, piątoklasistą w salezjańskiej szkole w mieście Limón. “To salezjanie wyszli z inicjatywą, zachęcając mnie do zostania  aspirantem. A mój ojciec wyraził na to zgodę” - wspomina.  

“Moje pole misyjne obejmowało rdzenną ludność, co dotyczyło zwłaszcza Indian Achuar i Schuar. Moja posługa wśród rdzennej ludności była zróżnicowana i polegała zarówno na podstawowej ewangelizacji niektórych grup, jak i katechezie i pracy oratoryjnej” - kontynuuje.  Był dyrektorem kilku placówek misyjnych - Zambagua, Sevilla Don Bosco, Bomboiza i Taisha - i nadal jest proboszczem w placówce Sevilla Don Bosco.

W jego przypadku, jak w przypadku wielu zakonników i misjonarzy, w jego życiu zakonnym i misyjnym nie brakowało nieprzewidzianych wydarzeń i trudności, które w odniesieniu do jego osoby ujawniły się przede wszystkim w początkowej fazie, podczas studiów: święcenia kapłańskie przyjął po dziesieciu latach, po tym, jak ostatecznie udało mu się przezwyciężyć wszystkie przeciwności i ukończyć studia.

Ale doświadczył również wiele radości, które były związane z edukacją i ewangelizacją dzieci i rdzennych mieszkańców, jak również z rozpoczęciem procesów beatyfikacyjnych  czwórki misjonarzy, którzy pracowali w Ekwadorze, w tym błogosławionej siostry Marii Troncatti, córki Maryi Wspomożycielki, włoskiej misjonarki pochodzącej z Brescii, która pracowała również jako pielęgniarka we wspólnotach, w których posługiwał.

Nie zapominając o przeszłości, która przywiodła go aż tak daleko, ks. Cabrera nadal z optymizmem spogląda w przyszłość, planując swoją przyszłą pracę. W swojej wspólnocie udziela się wraz ze współbraćmi na rzecz wdrożenia inicjatyw zaproponowanych przez papieża Franciszka w posynodalnej adhortacji apostolskiej „Querida Amazonia”, ukierunkowanych na uświadamianie oraz edukowanie ludzi, także duszpasterzy, odnośnie do potrzeby budowania Kościoła synodalnego, które to wyzwanie zaczyna się przede wszystkim od słuchania i dialogu.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet