Podcast ten, opublikowany w dniu uroczystości św. Jana Bosko, 31 stycznia tego roku, jest autorstwa historyka Federico Valle, członka CISS, a jego przedmiotem jest badanie dotyczące czci, jaką turyński święty żywił dla tej relikwii przechowywanej w Turynie: cześć, której celem było doprowadzenie chłopców z jego oratorium do zrozumienia i kontemplacji Męki Chrystusa, czemu przyświecał katechetyczny cel spotkania z Nim.
Jako prawdziwy syn Kościoła Turyńskiego, Ksiądz Bosko żywił głęboką cześć dla Całunu, który uważał za cenny dar od Boga. Istotnie, brał udział w obu wystawieniach Całunu, które miały miejsce za jego życia, w 1842 i 1868 roku.
W drugim tomie jego “Memorie Biografiche”, gdzie mowa jest o pierwszym z tych wystawień Całunu, czytamy: "Podczas gdy w kontekście tych niezwykłych wydarzeń nabożeństwo do Maryi Niepokalanej rozprzestrzeniało się coraz bardziej, inne wydarzenie religijne jeszcze bardziej ożywiało w Piemoncie miłość do Jezusa i Jego Świętej Męki. Miało to miejsce w Turynie z okazji ślubu księcia Wiktora Emanuela z Marią Adelajdą Lotaryńską. W dniu 21 kwietnia arcyksiężna Austrii wystawiła najświętszy Całun z loggii Pałacu Madama na widok i do czci ludu. Ogromny plac i ulice były przepełnione ludźmi każdego stanu, każdego wieku i każdej krainy, którzy z radością przybyli, aby oddać cześć Świętej Relikwii i kontemplować w niej Boże oblicze oraz rany rąk, stóp i boku naszego Boskiego Zbawiciela. Był też Ksiądz Bosko, a wraz z nim cała młodzież z Oratorium. On, który był bardzo wrażliwy na boleści Zbawiciela i Jego Boskiej Matki, wykorzystał to poruszające widowisko, aby wzbudzić w swoich chłopcach nieprzejednaną nienawiść do grzechu i jeszcze gorętszą miłość do Jezusa Odkupiciela, co zresztą zawsze czynił przez całe życie, ilekroć miał okazję mówić o męce Pańskiej i boleściach Jego Najświętszej Matki”.
Co do drugiego wystawienia Całunu, w tomie IX “Memorie Biografiche” możemy przeczytać: “W końcu arcybiskup uzyskał zgodę, nie bez trudności, aby Święty Całun został pokazany ludziom z dawną pompą, zapraszając biskupów subalpejskich, i aby wierni mieli możliwość oddania mu czci w czasie trzydniowego wystawienia go w ‘Metropolitana’. Również chłopcy z Oratorium zostali tam zaprowadzeni”.
Chociaż w tym drugim przypadku dane kronikarskie są bardzo skąpe, trzeba uwzględnić różnicę chronologiczną między tymi dwoma wystawieniami, a więc także różnicę dotyczącą żywotności i liczby chłopców uczęszczających do Oratorium. Tak więc, jak twierdzi historyk Valle, nietrudno się domyślić, że za tym krótkim stwierdzeniem, Również chłopcy z Oratorium zostali tam zaprowadzeni, kryło się około tysiąca chłopców, którzy przybyli tutaj w pielgrzymce z Valdocco, aby oddać cześć Świętemu Całunowi.
Ta więź, jaka łączyła Księdza Bosko z Całunem, została następnie wzmocniona dzięki różnym salezjanom, którzy przez lata, idąc w ślady swojego założyciela, pogłębiali swoje oddanie i studia nad Całunem - począwszy od ks. Giulio Barberisa, a skończywszy na czcigodnym słudze Bożym ks. Vincenzo Cimattim, ks. Gaetano Comprim i wielu innych... - a ostatecznie została przypieczętowana specjalnym publicznym wystawieniem Całunu w 2015 r., co łączyło się również z 200. rocznicą urodzin Księdza Bosko, jednego z najwybitniejszych synów Kościoła Turyńskiego.
Podcast “Don Bosco e la sindone” jest dostępny w języku włoskim na Spotify i YouTube.
