“Niech będzie to wielkie pole rozeznania, który pobudzi do dalszej pracy duszpasterskiej w inspektorii”: tymi słowami ks. Gianpaolo Roma, nowy przełożony inspektorii IME, oficjalnie otworzył to spotkanie, którego koordynatorem był delegat inspektorialny ds. duszpasterstwa młodzieży, ks. Giuseppe Russo.

Rozeznawanie i sen to biblijne kwestie, które stanowiły “motyw przewodni” sympozjum, a które dokładnie omówli dwaj prelegenci:  o. Gaetano Piccolo i ks. Roberto Spataro; ci dostarczyli interesujących interpretacji dotyczących propozycji duszpasterskiej w kontekście dwusetnej rocznicy snu Księdza Bosko, jaki ten miał w 9. roku zycia. Ojciec Piccolo, jezuita i wykładowca na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, zajął się rozeznawaniem duchowym, odwołując się do metody rozmowy w Duchu, proponowanej przez Synod Kościoła jako narzędzie pracy na drodze wzrastania w wierze “we wspólnocie”. Następnego dnia ks. Roberto Spataro, salezjanin i profesor języka i literatury greckiej, przeanalizował biblijne sny Józefa, Pawła i Salomona w świetle współczesnych wyzwań wychowawczych.

Był to nie tylko czas teorii, ale i praktyki. W drugiej części sympozjum około 120 uczestników wzięło udział w “Warsztatach rozeznawania”, tj. w trzech warsztatach praktycznych, w których starano się zastosować  metodę zaproponowaną przez ojca Piccolo w odniesieniu do trzech obszarów rozeznawania: nowych młodych ludzi, nowych sytuacji rodzinnych i nowych wychowawców.

Zaś ostatnie przedpołudnie byłoa poświęcone planowaniu w inspektorii, co dotyczyło wizji, działań, pewnych kryteriów wskazanych przez osoby odpowiedzialne za każdy sektor i obszar animacji, rozpatrywanych w kontekście Inspektorialnego Programu Wychowawczo-Duszpasterskiego na sześciolecie 2023-2028.

Na zakończenie tych  trzech dni obrad przełożony inspektorii, ks. Roma, podzielił się ze współbraćmi i świeckimi swoimi trzema marzeniami: “Marzę o WWD, które są autentycznie prorockie; marzę o współbraciach i świeckich, którzy żyją misją wychowawczą i ewangelizacyjną z zaangażowaniem i oddaniem; marzę wreszcie o młodych ludziach, którzy pozwalają się zaangażować i chcą być przy innych młodych ludziach, aby wspólnie kroczyć za Panem”. Tak wiec to, co pozostaje teraz, to podjąć na nowo drogę w każdej wspólnocie, czyniąc to w pełni z salezjańską zdolnością do marzeń, sprawiając poprzez misję wychowawczą, że ludzie młodzi będą marzyć w pełni ufając Bogu, który – jak to wyraża sama propozycja duszpasterska - “widzi znacznie dalej niż my”.

Źródło: donboscoalsud.it

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet