W czasie Kongresu omówiono dziesięć zagadnień, co uczyniło jedenastu prelegentów, w tym księża salezjanie, salezjanie koadiutorzy, siostaę ze zgromadzenia Saint-Paul de Chartres i salezjanin współpracownik. Sesje miały wielką wartość formacyjną, ubogacając uczestników pod względem intelektualnym, ludzkim, powołaniowym i duchowym. Debaty - w grupach lub na forum ogólnym - po prelekcjach pomogły pogłębić zasadnicze aspekty tożsamości salezjanów koadiutorów i wzmocnić ich zaangażowanie duszpasterskie i wychowawcze.
W świetle zaleceń 28. Kapituły Generalnej, która wezwała do ponownego odkrycia charyzmatycznej tożsamości salezjanów koadiutorów i służenia dzisiejszej młodzieży, również poruszono niektóre kwestie. Dotyczyły one powołania brata konsekrowanego w Kościele, historyczną drogę salezjanów koadiutorów, dwie formy powołania salezjańskiego, ow znaczenie “kroczenia z Rafałem i Tobiaszem oraz jazdy na rowerze z Artemidesem Zattim”. Inspirujące postacie, takie jak Artemides Zatti, Stefan Sandor i Simone Srugi, zostały przedstawione jako przykłady świadectwa życia, gorliwości duszpasterskiej i zaangażowania misyjnego.
Kongres umocnił uczestników w przekonaniu o ich wartości jako “ikon: komunii i znaczeniu synodalności we wspólnocie, Kościele i Zgromadzeniu. Byli coraz bardziej przekonani co do tego, że ich specyficzna tożsamość pozwala im charyzmatycznie odpowiadać na wyzwania stojące dziś przed młodymi ludźmi. Salezjanie koadiutorzy aspirują do tego, by stać się przewodnikami młodych ludzi, towarzysząc im, troszcząc się o nich, wychowując ich i prowadząc do Boga na wzór Archanioła Rafała.
Salezjanie koadiutorzy, wzmocnieni refleksją i wymianą doświadczenia, są zdecydowani rozwijać swoje dary i talenty, także poprzez formację wysokiej jakości, aby jak najlepiej służyć misji i integralnemu rozwojowi młodych ludzi. Pragną uczynić swoją tożsamość charyzmatyczną, bardziej widoczną w swoich wspólnotach i w Kościele, wzmacniając jednocześnie swoje zaangażowanie w duszpasterstwo powołań.
II Kongres Salezjanów Koadiutorów z Afryki-Madagaskaru był znaczącym krokiem na ich drodze jako osób konsekrowanych. Umocnił ich tożsamość i misję na rzecz młodzieży, zachęcając ich do odpowiadania na potrzeby i wyzwania naszych czasów w charyzmatyczny sposób. Nauczanie i refleksje tego Kongresu z pewnością zainspirują ich do jeszcze większego zaangażowania na rzecz młodych ludzi, ich wspólnot i Kościoła w nadchodzących latach.
Gaetan Lwamba SDB
