W Tajlandii katolicy stanowią zaledwie 0,4%, co odpowiada 400 000 osób na ponad 70 milionów wszystkich mieszkańców. W szkołach salezjańskich ponad 95% uczniów to buddyści, stąd też szkoła jest ważnym polem apostolatu.
W szkołach salezjańskich, dzięki różnym organizowanym zajęciom, uczniowie oddychają atmosferą miłosierdzia typową dla systemu wychowawczego Księdza Bosko i wartościami Ewangelii. Ponadto uczniowie katoliccy są darzeni szczególnym zainteresowaniem, organizuje się dla nich nauczanie katechizmu, rekolekcje i udziela sakramentów.
Oprócz troski ewangelizacyjnej salezjanie zachęcają wszystkich swoich wychowanków do prowadzenia dobrego życia zgodnie z ich wyznaniem.
Z tego powodu szkoła salezjańska “Saengthong Vitthaya”, w południowej Tajlandii, we współpracy ze Stowarzyszeniem Byłych Wychowanków Salezjańskich (BWS) i Stowarzyszeniem Rodziców-Nauczycieli, kierowanym przez pana Phudita Pongarchę, prezesa BWS, zorganizowała ceremonię święceń 101 nowicjuszy buddyjskich. Ceremonia odbyła się po raz dziesiąty w dniach 11-25 marca 2023 r. w Wat Khao Suea, a uczestniczyli w niej dyrektor wspólnoty salezjańskiej, ks. Antonio Restelli, oraz dyrektor szkoły “Saengthong Vitthaya”, salezjanin koadiutor Thanad Anan.
Przed rozpoczęciem ceremonii święceń, mieszkańcy wioski mają zwyczaj towarzyszyć nowicjuszom, aby ich rodzice i starsi uznani za autorytet dla wspólnoty, obcięli im włosy; rytuał ten jest następnie dopełniany przez już wyświęconych mnichów, którzy całkowicie golą głowy nowicjuszom: jest to gest wyrażający pożegnanie się z doczesnością. Przy tej okazji ks. Restelli i p. Anan, wraz z niektórymi przedstawicielami rodziców i alumnów, obcięli nowicjuszom włosy, blogosławiąc ich i składając najlepsze życzenia.
Dzięki aktywnemu udziałowi wszystkich zaangażowanych stron, a zwłaszcza rodziców, ceremonia przebiegła pomyślnie, w sposób stonowany i elegancki.
Należy wspomnieć, że w buddyzmie istnieją dwa rodzaje święceń:
– święcenia dziecka lub młodego człowieka w wieku od 7 do 20 lat, który może być wyświęcony na czas określony. Nazywa się to wyświęceniem nowicjusza (niższe święcenia). Nowicjusze na tym etapie studiują nauki religijne, praktykują medytację duchową, a także praktykują życie w grupie, uczą się pracować w zespole, być zdolnym do poświęceń, posiadać ducha wolontariatu, być opiekuńczym, pomagać przy zmywaniu naczyń, sprzątaniu pomieszczeń...
– potem, po pewnym okresie lub gdy nowicjusz osiągnie wiek 20 lat, może być dopuszczony do święceń upasampadā (lub “wyższych święceń”), które czynią nowicjusza mnichem (bhikkhu): albo na krótki czas, albo na całe życie.
“Mamy nadzieję, że ziarna dobra, które salezjanie starali się zasiać w umysłach i sercach wszystkich powierzonych im nieletnich, niezależnie od ich wyznania, wykiełkują i przyniosą owoce. Te cnoty są dziełem Ducha Świętego. My, salezjanie, jesteśmy siewcami i opiekunami, ale to Bóg sprawia, że one wzrastają” – powiedzieli na koniec przedstawiciele Biura Komunikacji Społecznej inspektorii tajlandzkiej pw. św. Pawła.
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
Title
https://www.infoans.org/pl/component/k2/item/17504#sigProId731717d6d9