W 2022 r. w tym regionie, podobnie jak w pozostałej części Afryki Wschodniej, nastąpiły poważne zmiany gospodarcze. Wzrosły ceny artykułów pierwszej potrzeby, zwłaszcza paliw i żywności, co miało wpływ także na funkcjonowanie szkół salezjańskich. W szczególności ceny podstawowych artykułów spożywczych wzrosły prawie dwukrotnie z powodu kryzysu gospodarczego po pandemii Covid-19 i zmian klimatycznych, które również wpłynęły na ten niedobór żywności.
Salezjanie w Bombo prowadzą szkołę średnią, ośrodek kształcenia zawodowego, internat i parafię. Lokalna społeczność jest w przeważającej mierze uboga i żyje z rolnictwa oraz nieformalnej działalności gospodarczej. Salezjanie oferują również programy edukacyjne i duszpasterskie.
“Nasza wspólnota potrzebuje podstawowego wsparcia, aby móc realizować swoją misję edukacyjną” – mówi ks. Thomas Cyprian, dyrektor misji “Don Bosco Bombo-Namaliga”. Posiłki przekazane przez “Rise Against Hunger” pomogły nam zażegnać kryzys żywnościowy w naszych placówkach i w znacznym stopniu poprawiły sytuację w ostatnim kwartale. Dzięki temu skutki kryzysu żywnościowego nie były tak bardzo odczuwalne. Nasi beneficjenci mogli kontynuować swoje zajęcia szkolne bez zakłóceń”.
Martha Nafuuna, lat 18, to jedna z beneficjentek. Pochodząca z biednej rodziny, której nie stać było na szkołę publiczną, Nafuuna postanowiła zapisać się do ośrodka kształcenia zawodowego “Don Bosco” w Bombo, aby zdobyć wykształcenie. Dziewczyna wspominała swoje życie przed otrzymaniem posiłków z “Rise Against Hunger”, kiedy to nie wyobrażała sobie dalszej nauki w tej szkole. “Wielu uczniów było zmuszonych do porzucenia nauki” – stwierdza, “ponieważ szkoła, możliwie największą liczbę uczniów, nie była w stanie zapewnić uczniom zakwaterowania ani jedzenia.
Nafuuna wyraziła swoją ogromną wdzięczność za posiłki “Rise Against Hunger”, które miały duży wpływ na jej życie. Otrzymywanie posiłków uchroniło ją przed koniecznością porzucenia szkoły, dzięki czemu może teraz kontynuować pracę i żywić aspiracje zawodowe. Mogła zjeść normalny obiad i poprawić ogólnie swoje samopoczucie. Dzięki odpowiednim składnikom odżywczym poprawiła się również jej koncentracja na zajęciach i nie odczuwała już głodu.
Według Banku Światowego, prawie 21% ludności Ugandy żyje poniżej granicy ubóstwa. Liczba ta sięga 33% w przypadku osób mieszkających w regionie północnym, gdzie ubóstwo jest największe. Chociaż w ciągu ostatnich 20 lat kraj odnotował pewien wzrost gospodarczy i poprawę w rankingach wskaźnika rozwoju społecznego ONZ, Uganda nadal zajmuje 159 miejsce wśród 189 krajów świata. Po dziesięcioleciach wojny, w wyniku której wiele osób zostało przesiedlonych, Ugandyjczycy stoją przed wieloma poważnymi wyzwaniami, starając się odbudować swój kraj.
