Po Instytucie “Cardinale Giovanni Cagliero” w Ivrei powstały inne aspirantaty misyjne we Włoszech: w Penango, Gaecie, Bagnolo, Mirabello, Novi Ligure, Cumianie, Turynie-Rebaudengo i Colle Don Bosco. Później podobne aspirantaty otwarto także w Hiszpanii (Astudillo), Wielkiej Brytanii (Shrigley) i Francji (Coat-an-Doc'h). Wielu misjonarzy wysłanych na nowe placówki w Ameryce i Azji wywodziło się właśnie z tych aspirantów misyjnych.
W aktualnym procesie formacyjnym Zgromadzenia postnowicjat stanowi etap formacyjny, w ramach którego zostaje pogłębiona tożsamość charyzmatyczna. Dlatego jest to najbardziej odpowiednia faza formacyjna dla poważnego rozeznania misyjnego, gdzie zauważa się najbardziej żywą i wielkoduszną gotowość misyjną wśród salezjanów. Po konsultacji ze swoim przewodnikiem duchowym, dyrektorem i inspektorem, postnowicjusz może napisać do Przełożonego Generalnego, informując go o swojej gotowości wyjazdu na misje.
Obecnie aspirantat salezjański jest uważany za naturalny pomost pomiędzy duszpasterstwem młodzieży a formacją początkową. Chociaż istnieją różne formy aspirantatu salezjańskiego (np. aspirantat uniwersytecki, aspirantat szkoły średniej itp.), jego głównym celem jest towarzyszenie młodym ludziom, którzy wyrażają pragnienie i chęć rozeznania, czy Bóg powołuje ich do życia salezjańskiego, będąc gotowym wejść na drogę rozpoznania i zrozumienia, czy to początkowe przyciąganie jest rzeczywiście wezwaniem Bożym i czy wykazują oni odpowiednie predyspozycje, aby je przyjąć.
Aspirant doświadcza towarzyszenia w kontekście rozeznania poprzez silne życie wspólnotowe z kolegami i zespołem towarzyszącym, konkretne doświadczenie związane z salezjańską duchowością młodzieżową, wejście w salezjańską działalność apostolską, szczególnie w kontekstach misyjnych, aby mógł dojrzewać jako człowiek i chrześcijanin. W ten sposób pomaga się aspirantowi odkryć, czy Bóg wzywa go do życia salezjańskiego, czy też do czegoś innego, a następnie prowadzi się go w tym kierunku.
Dlatego dzisiaj nie tyle jest potrzebny aspirantat misyjny, ile ważne jest, aby udziałem aspirantów było znaczące doświadczenie misyjne, zwłaszcza zaangażowanie w jakąś formę wolontariatu misyjnego. Towarzyszące i znaczące doświadczenie misyjne sprzyja pogłębieniu w aspirancie świadomości, że salezjańskie życie konsekrowane zakłada wielkoduszne oddanie się na służbę innym, zwłaszcza najuboższym, dyspozycyjność i ducha ofiary. Są to istotne elementy w procesie rozeznania każdego aspiranta.
Pytania do refleksji i dzielenia się:
Jak wzbudzić w młodych ludziach pragnienie i wolę odkrycia powołania, jakie Bóg ma dla nich?
Jak kształtować silną wrażliwość misyjną w naszej Wspólnocie Wychowawczo-Duszpasterskiej?
Ks. Alfred Maravilla
Radca generalny ds. misji
