Musicale, recitale, kantaty... obfitowały w wielu krajach, od Włoch po Argentynę, od Hiszpanii po Filipiny, Chile... I także w tym przypadku niemożliwe jest sporządzenie pełnej listy takowych.
Ale są takie dzieła, które wywarły większy wpływ niż inne. Na przykład w ramach ewolucji drogi artystyczno-edukacyjnej salezjanów w Hiszpanii należy wspomnieć o musicalu “Juan Soñador” salezjanina Carlosa Martíneza Vocesa oraz “Don Bosco” Antonio Gila Prieto i Joana Fanera; ich premiera miała miejsce w 1988 r., w setną rocznicę śmierci założyciela.
Obie sztuki były wystawiana w salach i teatrach domów salezjańskich - i nie tylko - w całej Hiszpanii, będąc oglądane i doceniane przez tysiące widzów. W kilku spektaklach “Juan Soñador” wystąpił młody Roberto Enríquez, który w tym czasie uczęszczał do ośrodka młodzieżowego “Don Bosco” w Valladolid, a obecnie jest profesjonalnym aktorem o ugruntowanej pozycji w Hiszpanii i na świecie. Musical, na który składa się 13 utworów, a którego kompilację nietrudno dziś znaleźć w sieci, został wykonany także w następnym, 1989 roku, w ramach Światowych Dni Młodzieży z Janem Pawłem II, odbywających się w Santiago de Compostela.
Gdy chodzi o musical “Don Bosco” (1988), tak przedstawił go przed premierą jeden z autorów: “Taniec, rytm, mimika i scenografia z pewnością wpłyną na widowiskowość i oryginalność. Ci, którzy znają księdza Bosko, będą się świetnie bawić. Ci, którzy go nie znają, wyjdą z teatru z poczuciem, że poznali kilka najciekawszych aspektów jego postaci i współczesnego geniuszu. Są momenty, w których podkreśla się takie kwestie, jak marginalizacja młodzieży, konflikt pokoleniowy, promocja i wyzwolenie młodych ludzi, czy po prostu takie słowa, jak “miłość”, “wychowanie”, "świętowanie". Uważam, że ksiądz Bosko jest świętym, który najlepiej rozumiał młodych ludzi. I odwrotnie: młodzi ludzie natychmiast przywiązują się do świętego, który jest jednym z nich”.
Natomiast we Włoszech powstał musical “Don Bosco” (2008) Piero Castellacciego, który jako scenarzysta, autor i reżyser współpracował już przy innych wielkich widowiskach muzycznych o świętych światowej sławy, takich jak “Foza Venite Gente” o św. Franciszku z Asyżu czy “Madre Teresa” (Matka Teresa), musical o świętej z Kalkuty.
Zaprezentowany po raz pierwszy w 2008 roku, był wystawiany w teatrach na całym półwyspie w 2015 roku z okazji dwusetnej rocznicy urodzin Księdza Bosko. Mówiąc o księdzu Bosko, dyrektor Castellacci powiedział dziennikarzowi “L'Osservatore Romano”: “On reprezentuje idealnego nauczyciela. Ma bezpośrednie podejście do uczniów, potrafi wyrwać chłopców z ulicy i skierować ich do pracy” i dodał: “Klucz musicalowy sprawia, że wszystko jest popularne i łatwe do odczytania (...). Spektakl składa się ze śpiewanych, tańczonych lub odgrywanych scenek, w których każda sytuacja przywołuje coś z życia księdza Bosko”.
Ze swojej strony bohater, znany piosenkarz i osobowość telewizyjna Marcello Cirillo, stwierdził: “Gdyby dziś był ksiądz Bosko, byłoby mniej samotności. Brakuje takiej postaci jak on, by dać głos tym, którzy go nie mają (...). Jest to artystyczne przedstawienie podnoszące na duchu z narracyjną akcją, z pięknymi piosenkami, z przeplataniem znaczących chwil z życia świętego, którego otacza dwudziestu innych aktorów. To nie jest pobożne dzieło, ale widowisko, które musi się podobać i wzruszać”.
Na koniec chcemy dodać, że ponownie, tym razem w kontekście obchodów dwustulecia Księdza Bosko, powstał również spektakl teatralny “Giovanni, un Bosco di 200 anni”, który jest “spektakularną podróżą przez życie, dzieło i charyzmat św. Jana Bosko”, jak powiedzieli dwaj jego autorzy i wykonawcy, Carlo Pastori i Walter Muto; także był szeroko rozpowszechniony. Ten spektakl, w którym występują dwie dziwne postacie - bardziej “szczekaczki” niż artyści, bardziej akrobaci i muzycy niż nauczyciele, którzy pojawiają się w tym samym miejscu, w tym samym czasie, z zadaniem opowiedzenia wszystkiego, co wiedzą o księdzu Bosko. Można go obejrzeć w całości w sieci.
https://www.infoans.org/pl/component/k2/item/17138#sigProIdd47ab073c7
