Film został zrealizowany w 1935 r., kiedy jeszcze rozbrzmiewały silnie echa kanonizacji świętego, której dokonał papież Pius XI w Niedzielę Wielkanocną 1934 r. Jest on dokładnym przybliżeniem biografii Księdza Bosko: od spotkania z kanonikiem, który towarzyszy mu na początku edukakcji, spotkania z księdzem Calosso, wyborem powołania, kiedy był jeszcze chłopcem, opuszczeniem domu matki i przybyciem do Chieri. Potem ma miejsce jego zainteresowanie ludźmi młodymi w więzieniach, narodziny Oratorium, z późniejszymi konfliktami w dzielnicy i z władzami lokalnymi, aż do rozpoczęcia działalności szkół zawodowych i rolniczych, założenia Zgromadzenia Salezjańskiego, pierwszych misji i wreszcie jego śmierci, w 1888 r., z kanonizacją ukazaną na końcu.
O filmie napisano: “Szlachetna afirmacja możliwości, jakie posiada kino, gdy mądrze łączy sztukę z celami wychowawczymi”. Te słowa możemy przeczytać w “Segnalazioni cinematografiche” (t. 1, 1934-1935).
Jest on klasycznym przykładem gatunku hagiograficznego, ale wzbogaconym o wyrafinowany język i sprytne rozwiązania. Istotnie, w “Cinema Illustrazione” z 12 czerwca 1935 r. film został sklasyfikowany jako zwykły “dokument o charakterze informacyjnym”, niemniej jednak dodano: “Alessandrini jest jednym z naszych najmłodszych i najbardziej inteligentnych reżyserów; jest w nim wiele pięknych stron, a niektóre sceny – jak ta śmierci świętego – stwarzają klimat prawdziwej poezji i nieomylnej siły dramatycznej”.
W tym filmie, nakręconym w studiach filmowych FERT w Turynie, a także w Chieri i Monferrato, wyprodukowanym przez "Lux Film", wzięli również udział aktorzy nieprofesjonalni, w tym kilku salezjanów Księdza Bosko.
Muzyczna partytura jest autorstwa znanego współczesnego włoskiego kompozytora Gian Francesco Malipiero. A w scenie z kanonizacji wykorzystano fragmenty ówczesnej kroniki filmowej.
Film jest częścią kolekcji filmowej Zgromadzenia Salezjańskiego zdeponowanej w 2016 roku w Archiwum Narodowym CSC w Ivrei, składającej się z około 500 filmów, które stanowią cenną dokumentację obecności salezjańskiej w wielu krajach świata.
Do dziś jest wyświetlany w wielu krajach świata, przybliżając postać Księdza Bosko. Jest dubbingowany i dostępny w sieci w różnych językach.