Dzięki otrzymanym środkom salezjanie mogli wykopać studnię, zainstalować pompy zasilane energią słoneczną i stworzyć system wodny z trzema plastikowymi zbiornikami, każdy o pojemności 5 tys. litrów. Woda jest doprowadzona rurociągiem do gminy i szkoły podstawowej. We wspólnotach zainstalowano również fontanny, aby umożliwić ludności swobodny dostęp do wody.
“‘Salesian Missions’ uznały projekty wodne za najwyższy priorytet, ze względu na kwestię zdrowia i bezpieczeństwa” – powiedział ks. Gus Baek, szef “Salesian Missions”. “Przed realizacją tego projeku miejscowa społeczność miała niewielki dostęp do czystej wody, natomiast teraz może z niej korzystać. Inicjatywa ta przyczynia się zatem do zapewnienia bezpiecznej wody pitnej i odpowiednich warunków sanitarnych” – dodał. accedervi.
Salezjańscy misjonarze żyją i pracują w Mozambiku od 110 lat, realizując programy edukacji i rozwoju społecznego na rzecz ubogiej młodzieży. Kraj uzyskał niepodległość w 1975 roku, ale w 1977 roku wybuchła wojna domowa, która trwała aż do podpisania traktatów pokojowych w Rzymie w 1992 roku. Wojna domowa pozostawiła około 60 000 młodych ludzi z niewielkimi perspektywami pracy, niewielkim wykształceniem i piętnem wojny – jako jedynym źródłem edukacji.
Według “World Bank”, Banku Światowego, Mozambik poczynił duże postępy w ograniczaniu ubóstwa, choć nadal prawie 50 50% ludności żyje w ubóstwie. Cierpią na tym głównie mieszkańcy obszarów wiejskich, a nawet przy wzroście gospodarczym w kraju, takie regiony, jak Zambezia, Sofala, Manica i Gaza doświadczyły jednak wzrostu ubóstwa w latach roku 2000.
Ponad 70% osób żyjących w ubóstwie utrzymuje się z rolnictwa i rybołówstwa. Zdecydowana większość ludności wiejskiej żyje za mniej niż 1,25 USD dziennie i nie ma dostępu do podstawowych usług, takich jak dostęp do czystej wody, ochrona służby zdrowia i edukacja szkolna.
Źródło: Salesian Missions
